Prohibitión

f - сухі́ зако́н, заба́рона га́ндлю спіртны́мі напо́ямі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Báckobst

n -(e)s су́шаная садаві́на, сухі́ кампо́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dok, ~u

м. док;

suchy dok — сухі док

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

асу́шак, ‑шка, м.

Край булкі свежага хлеба; сухі кавалак хлеба. [Якаў] адламаў кавалачак асушка, к роту паднёс. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зярня́ўка, ‑і, ДМ ‑няўцы; Р мн. ‑нявак; ж.

Сухі плод, у якім каляплоднік зросся з семем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Су́шчык ’хударлявы чалавек’ (ТС), ’сухі кусочак хлеба’ (Вешт., Сл. Брэс.), ’сухое пячэнне з пшанічнай мукі’ (Мат. Гом.), ’сухі край у скібкі хлеба’ (Растарг.), сюды ж з іншым суфіксам сушчак ’худая жывёла’ (Гіл.). Параўн. укр. су́щик ’сухі абаранак’, рус. су́щик ’сушкі, сухар’. Суфіксальныя дэрываты ад незафіксаванага *сушч ’сухасць’, што да сухі (гл.), параўн. сушчы 2, або ад суш, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

буяра́к Сухі дол (Калінк.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ксеро́з

(гр. kseros = сухі)

сухасць скуры, абумоўленая памяншэннем сакрэцыі сальных залоз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тынк м. Stuck m -(e)s, Putz m -es;

сухі́ тынк Tróckenputz m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лог м. Hohlweg m -(e)s, -e;

сухі́ лог Tróckental n -s, -täler

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)