стари́нный

1. (древний) старада́ўні; старажы́тны, старасве́цкі;

2. (старый) стары́, даўне́йшы, да́ўні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Невыразна, з адценнем незадаволенасці гаварыць што-н.

|| аднакр. бу́ркнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

Стары штосьці буркнуў і пайшоў у хату.

|| наз. бу́рканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ст.ст. (стары стыль) Zeitrechnung nach dem Julianischen Kalender

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

banger [ˈbæŋə] n. BrE, infml

1. сасі́ска

2. драндуле́т (пра стары аўтамабіль)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wiarus

м. стары салдат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

used​1 [ju:zd] adj. стары́, патры́маны; скарыста́ны, ужы́ты;

a used car стара́я машы́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

warhorse [ˈwɔ:hɔ:s] n.

1. баявы́ конь

2. infml вая́ка, стары́ во́ін, быва́лы салда́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

векавы́ (стары) húndertjährig, úralt;

векавы́ дуб éine húndertjährige Éiche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stéinalt

a старажы́тны, на́дта стары́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hóchbetagt

a стары́, старо́га [паважа́нага] ўзро́сту [ве́ку]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)