overplay [ˌəʊvəˈpleɪ] v.

1. перабіра́ць ме́ру, залі́шне стара́цца, перастара́цца; пераі́грываць

2. надава́ць празме́рнае значэ́нне, раздува́ць

♦

overplay one’s hand пераацэ́ньваць свае́ здо́льнасці/магчы́масці, захо́дзіць на́дта далёка, перахо́дзіць дазво́леныя ме́жы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

strive

[straɪv]

v.i. strove or strived, striven, striving

1) мо́цна стара́цца, імкну́цца дасягну́ць

strive for self-control — стара́цца авало́даць сабо́ю

Always strive forward — Заўсёды імкні́ся напе́рад

2) змага́цца

The swimmer strove against the tide — Плыве́ц змага́ўся з плы́ньню

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Прыстара́цца ’раздабыць, прыгатаваць што-небудзь звычайна з цяжкасцямі, намаганнямі’ (Бяльк., ТСБМ), экспр. ’нарадзіць дзіця’ (віл., Сл. ПЗБ). Параўн. рус. пристара́ться, смал. ’пастарацца дастаць што-небудзь, паклапаціцца пра што-небудзь’; ’прыкласці намаганні, папрацаваць’. Прэфіксальны дэрыват ад стара́цца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выкру́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выкруціцца.

2. Разм. пагард. Круціцца; прыхарошвацца. Адэля ў бакоўцы заўзята выкручвалася перад люстэркам. Броўка.

3. Зал. да выкручваць.

•••

Выкручвацца вужом перад кім — а) падманам, хітрасцю старацца выйсці з цяжкага становішча; б) тое, што і віцца вужакай (гл. віцца).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

eager

[ˈi:gər]

adj.

нецярплі́вы; па́лкі; заўзя́ты, шчы́ры (да пра́цы)

to be eager — мо́цна хаце́ць; шчы́ра стара́цца

•

- eager beaver

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нараві́ць, ‑раўлю, ‑ровіш, ‑ровіць; незак.

1. каму і без дап. Старацца дагаджаць. [Ульяна:] А я ж, панічок, і сама ведаю, што госцю трэба наравіць. Крапіва. Бедната наадрэз адмовілася наравіць пану, а тым больш аддаваць яму сваё сена. Бажко.

2. з інф. і злучн. «каб». Імкнуцца, старацца. Ласяня тупала каля дубка, нарабіла сарвацца з прывязі, трывожна пазірала па баках, шукаючы сваю маці. С. Александровіч. Нервова гарцаваў пад [камандзірам] конь, кусаў цуглі. Нарабіў сарвацца з месца, каб нагнаць калону. Паўлаў. На беразе раззыкаліся авадні і розная іншая драбяза. Яны так і наровяць, каб утнуць. Якімовіч.

3. з інф. Прыладжвацца, прыстасоўвацца. Шэмет наравіў ехаць па абочыне, дзе была не такая глыбокая гразь. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клапаці́цца

1. (турбавацца) sich sórgen, besórgt sein (аб чым-н. um A);

2. (выяўляць клопат) sórgen vi, Sórge trágen* (пра каго-н., што-н. für A); sich kümmern (um A); pflégen vt (даглядаць каго-н., што-н.);

клапаці́цца пра сям’ю für die Famíli¦e sórgen;

клапаці́цца пра гаспада́рку die Wírtschaft besórgen;

3. (старацца, увіхацца) sich bemühen; sich (D) Mühe gében*; sich befléißigen; (старацца з усіх сіл) álles dránsetzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

strive [straɪv] v. (strove, striven or strived) fml

1. (for/after) стара́цца, прыклада́ць намага́нні;

strive for victory змага́цца за перамо́гу strive for smth. імкну́цца дабі́цца чаго́-н.

2. (against/with) змага́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ста́віцца зваротны дзеяслоў да ставіць (гл.) ‘паўставаць, настройвацца супраць каго-небудзь’, ‘цягнуцца, старацца зраўняцца ў частаванні з багатымі’ (Нас.). Другое значэнне з польск. stawiać się ‘трымаць сябе задзірліва, абуральна; казырацца, задавацца’, stawiać się na równi ‘ставіць сябе нароўні з кім-небудзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

праму́драсць, ‑і, ж.

1. Уст. Глыбокая, вышэйшая мудрасць.

2. чаго. Разм. жарт., іран. Што‑н. цяжкае для разумення, засваення. Ніхто лепш за .. [Рэню] не разбіраўся ў каварных нетрах алгебры і іншых прамудрасцях дакладных навук. Лынькоў. У душы я паабяцаў .. [дзядзьку] старацца як мага лепш, каб авалодаць усёй прамудрасцю правапісання. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)