Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кантэста́цыя
(ад фр. contester = пярэчыць; сумнявацца)
1) дыскусія, спрэчка па грамадскіх і мастацкіх праблемах;
2) выражэнне пратэсту, асабліва ў палітычным руху, творчасці, рэлігіі;
3) саперніцгва, конкурс.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
пярэ́бары, ‑аў; адз.няма.
1.Разм. Пераезд, перасяленне. Пярэбары з Сухоншчыны ў Альбуць .. кладуць выразную мяжу ў маім жыцці.Колас.Цяпер, калі хата была парожняя, Аляксею можна было думаць аб пярэбарах сям’і.Пальчэўскі.
2.Абл. Сварка, спрэчка. Вера моўчкі слухала пярэбары. Адчувала, што яна павінна сказаць тут сваё рашаючае слова.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
«ГУ́ТАРКА КУЗЬМЫ́ З АПАНА́САМ»,
ананімны вершаваны твор бел. л-ры 19 ст. Упершыню апубл. І.Насовічам у «Записках имп. Рус. геогр. о-ва по отд. этнографии» (т. 5. СПб., 1873). Сюжэтную аснову «Гутаркі...» складае спрэчка паміж сялянамі пра тое, што прынесла бел. вёсцы скасаванне паншчыны. Ёсць у творы і быт. замалёўкі.
Публ.:
Гарэцкі М. Хрэстаматыя беларускае літаратуры. XI век — 1905 год. Вільня, 1922.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
disagreement
[,dɪsəˈgri:mənt]
n.
1) разыхо́джаньне n. (у ду́мках, пагля́дах), нязго́да f.
2) спрэ́чка, сва́рка f.
3) ро́зьніца f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
kontrowersja
kontrowersj|a
ж.спрэчка, нязгода; дыскусія, палеміка;
budzi ~e — выклікае спрэчкі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Размо́ва ’гаворка’, ’мова, вымаўленне’ (ТСБМ), ’размова’ (швянч., Сл. ПЗБ; Бяльк., Гарэц., Шпіл., Булг., Мал., Др.-Падб.), ’рознагалоссе’ (Нас., Гарэц.). Сюды ж размо́вка ’сварка, спрэчка, нязгода’ (Нас.). Да мова (гл.). Хутчэй за ўсё, запазычана з польск.rozmowa ’гаворка; перамова’ (Бел.-рус. ізал., 9).