казуі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Юрыст, вопытны і ўмелы ў разборы заблытаных, складаных судовых спраў, казусаў. // перан. Неадабр. Пра чалавека, які ўмее адстойваць заблытаныя або фальшывыя палажэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сі́ндык, ‑а, м.

1. Абаронца, адвакат у судзе ў Старажытнай Грэцыі.

2. Прадстаўнік якой‑н. установы, абшчыны ці карпарацыі ў некаторых капіталістычных краінах, упаўнаважаны на вядзенне спраў.

[Грэч. syndikos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вядзе́нне н Führung f -; Litung f -;

вядзе́нне пасе́джання Litung der Stzung;

вядзе́нне спраў Geschä́ftsführung f -;

вядзе́нне бухга́лтарскіх кніг Bchführung f;

адхілі́ць ад вядзе́ння спраў von der Litung entbnden*;

2. спарт:

вядзе́нне мяча́ Bllführung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нядба́йства, ‑а, н.

Абыякавыя, нядобрасумленныя адносіны да сваіх абавязкаў, спраў. [Ваўчок:] — За нядбайства, за злоўжыванне маім давер’ем буду аддаваць пад суд і не пагляджу ні на якія прычыны. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палата,

назва прадстаўнічых органаў; назва арганізацый і ўстаноў; дарэвалюцыйныя расійскія органы па разглядзе юрыдычных спраў.

т. 11, с. 538

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Secretary of State [ˌsekrətri əvˈsteɪt] n.

1. міні́стр;

the Secretary of State for Defence міні́стр абаро́ны

2. міні́стр заме́жных спраў (у ЗША)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няўва́жны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і няўважлівы. За няўважныя адносіны да спраў Начальнік агранома школіў. Корбан. [Антон Паўлавіч:] Вось вырасце.. [хлопчык] і не будзе такі няўважны і жорсткі, як бацька... Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаўпра́ўства, ‑а, н.

Парушэнне кім‑н. законнага парадку пры вырашэнні якіх‑н. спраў; самачыннае, незаконнае ажыццяўленне чаго‑н. [Буцкевіч Стрыжаку:] — Гэта нечуванае самаўпраўства! Вашы падначаленыя парушаюць самыя элементарныя дыпламатычныя нормы. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малапрыкме́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Ледзь прыкметны. Малапрыкметны астравок.

2. перан. Які нічым не вылучаецца сярод іншых. Малапрыкметны чалавек. □ Сярод многіх вялікіх спраў .. [камандуючы] заўважыў і запомніў і гэты малапрыкметны выпадак. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

uswärtig

a

1) заме́жны

2) іншагаро́дні

das uswärtige Amt — міністэ́рства заме́жных спраў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)