зернесушы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
1. Спецыяльна прыстасаванае памяшканне для сушкі зерня.
2. Механічная ўстаноўка для сушкі зерня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аднаво́кі, ‑ая, ‑ае.
З адным вокам. Аднавокі музыкант Савоська, які быў спецыяльна запрошан Габрусём для кірмашу, спрытна хадзіў кручкамі па цымбалах. Чарот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ке́мінг
(англ. camping)
спецыяльна абсталяваны лагер для аўтатурыстаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
паі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Спецыяльна абсталяванае прыстасаванне для паення жывёлы. Мы ўбачылі макет кароўніка з аўтаматычнымі паілкамі. «Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пужа́льна, ‑а, н.
Абл. Пугаўё. Прымацаваная да пужальна жалезным кальцом з сырамяццю, гэтая пуга пачыналася з таўшчэразнай, як вужышча, спецыяльна звітай вяроўкі. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пу́га, -і, ДМ пу́зе, мн. -і, пуг, ж.
Прымацаваны да палкі кавалак спецыяльна звітай вяровачкі або сырамяці, якім паганяюць жывёлу.
Раменная п.
◊
Як пугаю па вадзе (разм.) — без пэўнага выніку, без знаку.
|| памянш. пу́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.
Слаўную пужку звіў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
саля́рый, ‑я, м.
Спецыяльна абсталяванае месца, дзе прымаюць сонечныя вапны, лечацца сонечнымі прамянямі. Па балконах і пляцоўках карпусоў абсталяваны салярыі для прыёму сонечных ваннаў. Таўлай.
[Лац. solarium.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АГІТПО́ЕЗД,
спецыяльна абсталяваны поезд, які выкарыстоўваўся як перасоўны агітпункт. Створаны ў грамадз. вайну 1918—20 для правядзення ідэалаг. работы, збору сродкаў для фронту. Быў укамплектаваны аркестрамі, харамі, фатографамі, забяспечваўся плакатамі, лістоўкамі і паліт. літаратурай.
т. 1, с. 76
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ЛАГАТЫ́П
(ад логас + typos адбітак),
1) спецыяльна распрацаваны арыгінальны абрыс, выява поўнай або скарочанай назвы фірмы (тавараў фірмы).
2) У паліграфіі — літара з адным з найб. ужывальных слоў ці складоў; выкарыстоўваўся пры ручным наборы.
т. 9, с. 87
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
кінаатэлье́
(ад кіна- + атэлье)
спецыяльна абсталяванае памяшканне для здымкі кінафільмаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)