Sórte

f -, -n

1) гату́нак, сорт

2) род, сорт

sie sind álle von dérselben ~ — усе́ яны́ аднаго́ по́ля я́гада

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сібі́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Сорт зімаўстойлівай яблыні.

2. Плады гэтай яблыні.

3. Сорт бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мускатэ́ль, ‑ю, м.

1. Сорт вінаграду з духмянымі ягадамі; вінаград гэтага сорту.

2. Сорт салодкага віна з мускатнага вінаграду; віно гэтага сорту.

[Іт. muscatello.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жы́лкі, ‑лак; адз. няма.

Сорт тытуню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манпансье́, нескл., н.

Сорт фруктовых ледзянцоў.

[Фр. montpensier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ракфо́р, ‑у, м.

Сорт вострага сыру.

[Ад геаграф. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ссек (сорт мяса) ссек, род. ссе́ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ча́уш (сорт винограда) ча́ўш, род. ча́ўшу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзюбе́к, ‑у, м.

Вышэйшы сорт македонскага тытуню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кана́ус, ‑у, м.

Сорт шчыльнай шаўковай тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)