seizure

[ˈsi:ʒər]

n.

1) захо́п -у m., канфіска́цыя f.; налажэ́ньне а́рышту (на маёмасьць)

2) прыпа́дак хваро́бы (напр. сардэ́чны прыпа́дак, апаплексі́чны ўда́р)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цёплы, -ая, -ае.

1. Які мае тэмпературу, сярэднюю паміж гарачым і халодным.

Цёплая вада.

Ц. вецер.

Цёплае надвор’е.

2. 3 высокай сярэднегадавой тэмпературай.

Ц. клімат.

Цёплыя краіны.

3. Які добра засцерагае ад холаду.

Цёплая хустка.

4. перан. Які вызначаецца душэўнай цеплынёй; сардэчны, прыязны, добразычлівы.

Цёплыя словы.

Цёплыя адносіны.

5. перан. Мяккі, прыемны для зроку.

Цёплыя фарбы восені.

◊

Цёплае месца — выгадная пасада.

|| наз. цеплата́, -ы́, ДМ -лаце́, ж. (да 1, 2, 4 і 5 знач.).

|| прым. цёпленькі, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свая́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Заснаваны на сваяцтве, які мае адносіны да сваяцтва. Сваяцкія сувязі. □ Сваяцкія ніці паміж.. [жыхарамі вёскі] даўно пераблыталіся, а то і зніклі зусім, але тым не менш кожны з Гараўцоў лічыў сябе выхадцам з адной сям’і. Хадкевіч.

2. Блізкі па агульнасці паходжання.

3. Уласцівы сваякам, блізкім людзям; дружалюбны, сардэчны, цёплы. [Валасовіч-Гразнова:] — У мяне з ім [Адамам Ягоравічам] былі самыя блізкія сваяцкія адносіны. «Полымя». Рымар сам узяў такі сваяцкі тон. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cordial

[ˈkɔrdʒəl]

1.

adj.

1) сардэ́чны, шчы́ры, прыя́зны, цёплы

2) узмацня́льны, які́ стымулю́е

2.

n.

1) то́е, што ўзмацня́е або́ стымулю́е

2) лікёр -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

спага́длівы і спага́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Уважлівы да людзей, чулы, сардэчны. [Ярына:] — Балазе, хоць людзі ў нас спагадлівыя, хату, бачыш, памаглі паставіць, сені перасыпалі і так не забываюцца заглянуць да мяне. Бажко. Мележ імкнуўся паказаць Тураўца як чалавека чулага і спагадлівага да людзей. Дзюбайла. // Які выяўляе спачуванне, спагаду. Ідзе Ядзя на заданне, а свае людзі праводзяць яе спагадлівымі позіркамі. Новікаў. Ніна ўбачыла над сабою незнаёмы, спагадлівы твар жанчыны і ціха, прыглушана застагнала. Мележ.

2. Які выяўляе падтрымку, добразычлівасць, літасцівасць. У спакойнай паўдрымоце .. [Мікалай Аляксеевіч] слухаў спагадныя размовы бабулек. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bosom

[ˈbʊzəm]

1.

n.

1) гру́дзі, pl. only; ло́на n.

2) грудзі́на f. (кашу́лі, блю́зкі)

3) па́зуха f.

in one’s bosom — за па́зухай (трыма́ць), за па́зуху (кла́сьці)

4) ло́на n.

in the bosom of one's family — у ко́ле свае́ сям’і́

5) сэ́рца n., ду́мкі, пачу́цьці pl.

6) абды́мкі pl. only.

2.

adj.

сардэ́чны

bosom friend — сардэ́чны, неразлу́чны ся́бра

3.

v.t.

1) прытуля́ць да ўло́ньня, прыла́шчваць, прыгалу́бваць; абдыма́ць

2) пяле́гаваць; пе́сьціць, хава́ць у сэ́рцы (надзе́ю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВЯ́ЗЕЛЬ,

заечая канюшына, заечы хмель (Coronilla), род кветкавых раслін сям. бабовых. 55 відаў. Пашыраны ва ўмерана цёплых і субтрапічных рэгіёнах Еўропы, Азіі, Афрыкі, але пераважна ў краінах Міжземнамор’я і трапічнай Афрыкі. На Беларусі (пераважна ў паўд. раёнах) трапляецца вязель стракаты (Coronilla varia). Расце на сухіх лугах, узлесках, каля дарог.

Адна- або шматгадовыя травяністыя расліны са шматлікімі галінастымі голымі ці валасістымі, прамастойнымі, узыходнымі ці ляжачымі сцёбламі і карэнішчам, радзей паўкусты і кусты. Лісце няпарнаперыстаскладанае, чаргаванае з эліпсоіднымі лісцікамі і ланцэтнымі прылісткамі, рэдка простае або трайчастае. Кветкі дробныя, духмяныя, ружовыя, бела-ружовыя, бела-фіялетавыя або жоўтыя ў шарападобных парасоніках на доўгіх пазухавых ці верхавінкавых кветаносах. Плод — лінейны, прамы або сагнуты, дугападобны, рэдка смоўжападобна скручаны членісты струк. Лек. (мачагонны, слабіцельны, сардэчны і гіпатэнзіўны сродак), кармавыя, меданосныя, сідэратныя і дэкар. расліны. Асобныя віды — ядавітыя (маюць сардэчныя гліказіды каранізід і каранілін).

т. 4, с. 340

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прыпа́дак м. тс. мед. Ánfall m -(e)s, -fälle; перан. Áusbruch m (e)s, -brüche, Ánwandlung f -, -en;

сардэ́чны прыпа́дак Hérzanfall m;

прыпа́дак шале́нства Wútanfall m;

прыпа́дак лю́тасці ein Ánfall von Raseréi, Tóbsuchts¦anfall m;

прыпа́дак сме́ху Láchanfall m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

intimate

I [ˈɪntəmət]

1.

adj.

1) до́бра знаёмы; блі́зкі, сябро́ўскі, сардэ́чны (пра ся́бра)

2) грунто́ўны (пра ве́ды)

3) глыбо́ка асабі́сты, патае́мны, запаве́тны, інты́мны

2.

n.

блі́зкі ся́бра або́ партнэ́р

II [ˈɪntəmeɪt]

v.t.

1) рабі́ць намі́нку

2) паведамля́ць, абвяшча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цёплы

1. warm; mild (толькі пра надвор’е);

2. (сардэчны) warm, hérzlich, fréundschaftlich;

цёплыя пажада́нні die hérzlichsten [bésten] Wünsche;

цёплае ме́сца ein wármes Plätzchen, éine éinträgliche Stélle;

◊

у яго́ цёплае ме́сца der sitzt warm, der ist gut dran; der hat éinen gúten Pósten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)