абстано́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, ж.

1. Мэбля, хатнія рэчы.

А. кватэры.

2. Умовы, абставіны, у якіх што-н. адбываецца.

Міжнародная а.

Баявая а.

|| прым. абстано́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пара́дкаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; зак., што і без дап.

Прыводзіць у парадак што-н.; наводзіць парадак дзе-н.

П. рэчы.

|| зак. спара́дкаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; -каваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

запакава́цца, ‑куецца; зак.

Укласціся, змясціцца пры ўпакоўцы; упакавацца. Рэчы добра запакаваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бранзо́ўшчык, ‑а, м.

Майстар, рамеснік, які вырабляе бронзу ці бронзавыя рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ады́грыш, ‑у, м.

Разм. Што‑н. адыгранае (грошы, рэчы і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канфіска́ты, ‑аў; адз. канфіскат, ‑а, М ‑каце, м.

Канфіскаваныя рэчы, маёмасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўвя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Увязаць усё, многае. Паўвязваць рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шкловыдзіма́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які шляхам выдзімання вырабляе розныя шкляныя рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́тварь ж., собир. начы́нне, -ння ср., мн. нет; (вещи) рэ́чы, -чаў, ед. рэч, род. рэ́чы ж.; (посуда) по́суд, -ду м.; пасу́да, -ды ж., разг. пасу́дак, -дку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

драбяза́, -ы́, ж., зб.

1. Розныя дробныя рэчы.

У скрынцы знаходзілася ўсялякая д.

2. Што-н. неістотнае, не вартае ўвагі.

У параўнанні з гэтай падзеяй усё іншае ўяўлялася драбязой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)