ме́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; незак.

1. Намервацца ажыццявіць якое-н. дзеянне.

М. ўцякаць.

М. стрэльнуць.

2. Імкнуцца заняць якую-н. пасаду (разм.).

М. ў начальнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адпа́рыцца, ‑рыцца; зак.

Адстаць, аддзяліцца пад уздзеяннем пары, цеплыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагаспада́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм. Доўга, уволю пагаспадарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напа́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм. Уволю, добра папарыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсква́рыцца, ‑рыцца; зак.

Скварачыся, стаць гатовым. Сала добра падскварылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памане́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Тое, што і паманернічаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасква́рыцца, ‑рыцца; зак.

Залішне саскварыцца, паскварыцца больш, чым трэба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расхандры́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм. Пачаць моцна хандрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уз’ю́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм. Стаць узбуджаным, гуллівым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перерыва́ться​II несов., страд.

1. капа́цца; ры́цца;

2. перако́пвацца;

3. перако́пвацца;

4. перако́пвацца; см. перерыва́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)