педыпле́н
‘горная раўніна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
педыпле́н |
педыпле́ны |
| Р. |
педыпле́на |
педыпле́наў |
| Д. |
педыпле́ну |
педыпле́нам |
| В. |
педыпле́н |
педыпле́ны |
| Т. |
педыпле́нам |
педыпле́намі |
| М. |
педыпле́не |
педыпле́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пенепле́н
‘слабахвалістая раўніна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пенепле́н |
пенепле́ны |
| Р. |
пенепле́на |
пенепле́наў |
| Д. |
пенепле́ну |
пенепле́нам |
| В. |
пенепле́н |
пенепле́ны |
| Т. |
пенепле́нам |
пенепле́намі |
| М. |
пенепле́не |
пенепле́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Восто́чно-Европе́йская равни́на Усхо́дне-Еўрапе́йская раўні́на.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
паўпусты́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да паўпустыні, з’яўляецца паўпустыняй. Паўпустынная раўніна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прэ́рыя, ‑і, ж.
Вялікая раўніна з расліннасцю стэпавага тыпу ў Паўночнай Амерыцы.
[Фр. prairie.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перадго́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да перадгор’я. // Размешчаны перад гарамі. Перадгорная раўніна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
застла́ться засла́цца;
равни́на застла́лась тума́ном раўні́на засла́лася тума́нам.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
champaign
[ˈtʃæmpeɪn]
n.
шыро́кая раўні́на
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
такы́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да такыру, з’яўляецца такырам. Такырныя землі. Такырная раўніна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)