расшмаргну́ць, расшмо́ргваць

1. (раскрыць) aus¦einánder zíehen* (фіранку і г. д);

2. (паслабіць вузел і г. д) lösen vt, lósbinden* аддз vt; áufschnüren vt (расшнураваць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расшпілі́ць, ‑пілю, ‑піліш, ‑піліць; зак., што.

Раз’яднаць што‑н. зашпіленае. Расшпіліць паліто. □ Нешта перашкодзіла старому гаварыць, ён задыхнуўся, расшпіліў каўнер. Бажко. Я расшпіліў кабуру, дастаў браўнінг і стрэліў у гадзюку. Мікуліч. // Вызваліць, раскрыць засцежку (гаплікі, гузікі і пад.), каб раз’яднаць зашпіленае. Заслонаў сеў за стол, расшпіліў гузікі кажушка і загаварыў. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unearth

[ʌnˈɜ:rӨ]

v.t.

1) раско́пваць, адкапа́ць

to unearth a buried city — раскапа́ць засы́паны го́рад

2) Figur. раскрыва́ць, даво́дзіць да ве́дама

to unearth a plot — раскры́ць змо́ву

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unveil

[ʌnˈveɪl]

1.

v.t.

1) здыма́ць або́ адве́шваць засло́ну

2) раскрыва́ць, адкрыва́ць, выяўля́ць

to unveil a secret — раскры́ць таямні́цу

2.

v.i.

адкрыва́ць свой твар; паказа́цца сапра́ўдным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вскры́ть сов.

1. (раскрыть) раскры́ць; (обнаружить) вы́явіць; (показать) паказа́ць; (разоблачить) вы́крыць;

2. (распечатать) распяча́таць; (распаковать) распакава́ць; (открыть) адчыні́ць;

3. (разрезать) разрэ́заць; (оперировать) аперы́раваць; (анатомировать) анатамі́раваць; см. вскрыва́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растлума́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Тлумачачы, раскрыць сэнс чаго‑н., зрабіць ясным, зразумелым. — Ён [Коля] жмінда, — памаўчаўшы, заявіў Алеська. — Што гэта за жмінда? — не зразумеў Сашка. — Зайздрослівы, прагны да ўсяго, — растлумачыла Пюрка. Даніленка. Сабралі камандзіраў і камісараў атрадаў, растлумачылі ім баявую задачу. Шамякін. Чаму яна, гэта песня, прыйшла цяпер мне на памяць, я не магу растлумачыць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псеўдані́м м Pseudoným n -(e)s, -e, Déckname m -ns, -n; der ángenommene Náme;

пад псеўдані́мам únter dem Pseudoným, únter dem Décknamen;

раскры́ць псеўдані́м das Pseudoným enthüllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разамкну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Раз’яднаць што‑н. самкнутае. — Мне трэба ісці, Вадзік,.. — ціха кажа Ганька, не здолеючы разамкнуць кола моцных хлапечых рук. Васілевіч. // Рассунуць, развесці ў розныя бакі. Разамкнуць вароты шлюза. // Утварыць або павялічыць інтэрвалы, прамежкі. Разамкнуць строй. // Раскрыць (самкнутыя зубы, губы і пад.). Калі заканчвалі перавязку, Андрэй разамкнуў павекі і, стрымліваючы стогн, спытаў: — Што з атакай? М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскры́ть сов.

1. (коробку, дверь и т. п.) адчыні́ць, мног. паадчыня́ць; (широко) расчыні́ць, мног. парасчыня́ць;

2. (обнажить) раскры́ць, мног. параскрыва́ць;

3. (рот) разя́віць, мног. паразяўля́ць;

4. (глаза) расплю́шчыць, мног. парасплю́шчваць;

5. (книгу) разгарну́ць, мног. паразго́ртваць;

6. перен. (разоблачить) вы́крыць, мног. павыкрыва́ць; (тайну) раскры́ць;

◊

раскры́ть глаза́ (кому) адкры́ць во́чы (каму);

раскры́ть (чью) игру́ вы́крыць (чые) заду́мы (падко́пы);

раскры́ть рот разя́віць рот;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

undo

[ʌnˈdu:]

v.t. -did, -done, -doing

1) разьвя́зваць, расшпі́льваць

to undo the package — раскры́ць паку́нак

2) адрабля́ць

What’s done cannot be undone — Што зрабі́лася, наза́д не адро́біш

3) руйнава́ць; псава́ць, ні́шчыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)