Махна́ты ’аброслы густой поўсцю, валасамі’, ’(тканіна) з густым ворсам’, ’дрэва з густой ігліцай’, ’пышны куст’, ’што-небудзь, пакрытае плесняй’ (Грыг., Яруш.; ТСБМ; Карскі, Труды; іўеў., Сл. ПЗБ; КЭС, лаг.). Ст.-рус. мохнаты(й) ’тс’. Да мох (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пампе́зны
(фр. pompeux, pompeuse, ад лац. pompa = урачыстае шэсце)
разлічаны на знешні эфект, пышны, урачысты (напр. п-ая сустрэча, п-ыя прамовы).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
пастарэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Які пастарэў, састарэў. У Дашынай хаце .. [Пятра] ніхто не пазнаў. Даведаўшыся, хто ён такі, пастарэлая гаспадыня, вохкаючы і божкаючы, замітусілася па хаце, пачала збіраць пачастунак. Ракітны. Жвіровая ўезджаная дарожка неўзабаве вывела на падворак школы — наперадзе высіўся пышны, у два паверхі, але ўжо пастарэлы і запушчаны, з трэснутай па фасадзе сцяною старасвецкі палац. Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абе́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
1. Яда сярод дня, полудзень. Запрасіць на а.
2. Ежа для спажывання ў абедзенны час. А. з трох страў. Смачны а.
3. Час, у які звычайна абедаюць; поўдзень. Быў дождж у а. Выехаць у вёску пасля абеду.
4. Час для абеду, перапынак у працы. У магазіне а.
5. Форма прыёму гасцей з нагоды якой-н. урачыстасці. Даць а. Званы а.
◊
Царскі абед — вельмі багаты, пышны абед.
|| прым. абе́дзенны, -ая, -ае. А. перапынак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)
flourishing
[ˈflɜ:rɪʃɪŋ]
adj.
здаро́вы; квітне́ючы, пы́шны, бліску́чы
a flourishing garden — пы́шна разро́слы гаро́д
a flourishing career — бліску́чая кар’е́ра
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
imperial
[ɪmˈpɪriəl]
1.
adj.
1) імпэра́тарскі
2) імпэ́рскі
3) вялі́касны, ве́лічны; пы́шны, раско́шны
2.
n.
эспаньёлка f. (клінападо́бная баро́дка)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ме́скі 1, ме́ські ’гарадскі’ (Бяльк.), ’местачковы’ (ТС). Ст.-рус. мѣский ’тс’, якое з мѣстский (XVI ст.). Да ме́ста 1 (гл.).
Ме́скі 2 ’здобны, пышны (аб пірагу)’ (Нар. Гом.). З польск. miejski ’гарадскі’ (якое са ст.-польск. mieśćki) у словазлучэнні chleb miejski ’хлеб з пшанічнай мукі, пытляванай не да канца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бахма́ты ’касматы, пушысты’ (Гарэц.), бахма́тый (Бяльк.); адносіцца таксама і да раслін, параўн. бахма́ты ’пышны’ (букет) (Др.-Падб.), бахматая мята (Кіс.). Укр. бахма́тий ’мешкаваты (аб адзенні)’. Відавочна, вытворнае ад бахма́т ’конь татарскай пароды’ (’касматы конь’ → ’касматы’). Параўн. рус. бахме́т ’той, што касматы, махнаты, з доўгай шэрсцю’. Гл. яшчэ бухма́ты.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наря́дный прыбра́ны, убра́ны; (выряженный) вы́страены; (нарядно одетый) прыго́жа (бага́та, шыко́ўна, пы́шна) адзе́ты (апра́нуты, апра́нены разг.), прыбра́ны, убра́ны; (красивый) прыго́жы; (роскошный) бага́ты; (шикарный) шыко́ўны; (пышный) пы́шны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
brilliant
[ˈbrɪljənt]
adj.
1) зы́ркі; бліску́чы
2) Figur. пы́шны, велікапы́шны; цудо́ўны, надзвыча́йны
3) ве́льмі здо́льны, выда́тны (хіру́рг, матэма́тык), генія́льны (плян)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)