Трубканосыя (птушкі), гл. Буравеснікі

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

павылята́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Вылецець — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Птушкі павыляталі са сваіх гнёздаў.

Ад выбуху павыляталі шыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

upierzenie

н. апярэнне (птушкі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зерняе́дны, ‑ая, ‑ае.

Які харчуецца толькі зернем. Зерняедныя птушкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пералётны:

пералётныя пту́шкі заал., тс. перан. Zúgvögel pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пе́ўчы Sänger-; Sing-; Gesáng-;

пе́ўчыя пту́шкі Síngvögel pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ра́йскі прям., перен. ра́йский;

~кае жыццё — ра́йская жизнь;

◊ ~кія пту́шкі — ра́йские пти́цы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цеплакро́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае пастаяннага, адносна высокую ўстойлівую тэмпературу цела, незалежную ад тэмпературы навакольнага асяроддзя. Цеплакроўныя птушкі. Цеплакроўныя жывёлы. / у знач. наз. цеплакро́ўныя, ‑ых. Цеплакроўнымі з’яўляюцца птушкі і млекакормячыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Geflügel

n -s жыўнасць; сво́йскія пту́шкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fédervieh

n -(e)s сво́йскія пту́шкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)