пе́вчий

1. прил. пе́ўчы;

пе́вчие пти́цы пе́ўчыя пту́шкі;

2. сущ. пе́ўчы, -чага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

щебета́ть несов., прям., перен. шчабята́ць;

пти́цы щебе́чут пту́шкі шчабе́чуць;

де́ти щебе́чут дзе́ці шчабе́чуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АЛЬТА́НШЧЫКІ,

гл. Альтанкавыя птушкі.

т. 1, с. 284

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЕСКІЛЯВЫ́Я,

гл. Бегаючыя птушкі.

т. 3, с. 127

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БУДА́ННІКІ,

гл. Альтанкавыя птушкі.

т. 3, с. 308

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

exotic [ɪgˈzɒtɪk] adj. экзаты́чны; замо́рскі, іншазе́мны;

exotic flowers/plants/birds экзаты́чныя кве́ткі/раслі́ны/пту́шкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

oceanic [ˌəʊʃiˈænɪk] adj. акія́нскі, акіяні́чны;

oceanic birds марскі́я пту́шкі;

an oceanic current акіяні́чная плынь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

woodland [ˈwʊdlənd] n. лясі́стая мясцо́васць;

woodland scenery лясны́ краяві́д;

a woodland choir пе́ўчыя пту́шкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сасі́ска, -і, ДМ -сцы, мн. -і, -сак, ж.

Невялікая тонкая каўбаска, якая вырабляецца са здробленага варанага мяса жывёлы або птушкі (або яго заменнікаў) і звычайна ўжыв. пасля тэрмічнай апрацоўкі.

|| прым. сасі́сачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́піна, -ы, мн. -ы, -пін, ж.

1. Месца, якое вылучаецца чым-н. на агульным фоне.

Лапіны сенажаці.

2. Пляма іншага колеру на поўсці жывёлы, пер’і птушкі.

3. Невялікі кавалак зямлі (разм.).

Мець лапіну зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)