пасе́ў м

1. (дзеянне) Saat f -, ussaat f;

2. (засеянная плошча) Saat f -, -en, ussaat f;

пасе́вы ўзыхо́дзяць die Saat geht auf;

яравы́я пасе́вы Smmersaat f, Smmersaaten pl;

пло́шча пасе́ваў Satfläche f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ар ’мера плошчы 100 кв м’. Запазычана праз рус. ар (Крукоўскі, Уплыў, 82) з франц. are ад лац. areaплошча’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pow.

1. = powierzchnia — плошча; пл.;

2. = powiat — павет

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кішэ́ць wmmeln vi (чым von D);

пло́шча кішэ́ла людзьмі́ der Platz wmmelte von Mnschen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уліко́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да ўліку, звязаны з улікам. Уліковая дакументацыя. Уліковая плошча. // Які служыць для ўліку. Прыйшоў з работы Антось, з размаху кінуў на тумбачку свой уліковы сшытак. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Quadrtinhalt

m -(e)s, -e матэм. пло́шча квадра́та, квадрату́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Whnraum

m -(e)s, -räume жыла́я пло́шча; жыло́е памяшка́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Майда́н1плошча, дзе збіраюцца сходы, адбываюцца кірмашы’, ’вялікі двор або пляц (у маёнтку)’ (ТСБМ, Булг., Сцяшк.; Сл. ПЗБ; палес., Нар. сл., ТС), ’пастаўнік у полі’, ’прыбудоўка да хлява’, ’загарадзь для свіней, цялят перад хлявом’ (бяроз., Шатал., зах.-палес., Нар. сл.; брэсц., ДАБМ, к. 232), ’вялікі ўчастак ворнай зямлі’ (Бір.; нясв., Яшк.; мазыр., З нар. сл.), ’шырокая прастора, вялікае гала’ (стол., Яшк.; іван., усх.-палес., Нар. сл.), ’смалакурня, месца, дзе былі прамысловыя збудаванні лясных або рыбных промыслаў, дзе выганялі дзёгаць, выпальвалі кавальскі вугаль’, ’яма, дзе гналі смалу’, ’яма для дзёгцю’ (Бяльк., Маш.; стол., бых., Рам. 3; слаўг., Яшк., Растарг.; гродз., мін., Яшк.; Сл. ПЗБ). Укр. майда́нплошча’, ’лясная паляна’; ’смалакурня’, рус. майда́нплошча, месца сходак’, ст.-рус. маидан ’базарная плошча’, польск. majdanплошча ў лагеры для кірмашоў і нарад, акружаны палаткамі’, ’базар’, ’смалакурня’. Бел. лексема запазычана хутчэй за ўсё праз укр. мову з крым.-тат. mäidan, тур. meydan, якія паходзяць з араб. majdān (Фасмер, 2, 559; Радлаў, 4, 1990, 2069; Бернекер, 2, 6; Брукнер, 318).

Майда́н2 ’зарослы хмызняком роў’ (Бяльк.), рус. майда́н ’прасека ў лесе на высокім месцы’ складаюць адзін арэал. Да майда́н1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каланча́, ‑ы, ж.

Дазорная вышка пажарнай часці. Пажарная каланча. □ — Да вайны пажарная была на плошчы. Не толькі з каланчы, але і з вокнаў другога паверха, дзе змяшчалася дзяжурка, плошча была як на далоні. Шамякін.

[Цюрк. калача з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагрэ́ў, ‑грэву, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. нагрэць (у 1, 2 знач.) і стан паводле знач. дзеясл. нагрэцца.

2. Ступень, да якой што-н нагрэта.

3. Спец. Плошча, паверхня, якую награваюць. Нагрэў паравоза катла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)