печ, -ы, Т пе́ччу, мн. -ы, пячэ́й і пе́чаў, ж.
1. Цаглянае, каменнае або металічнае збудаванне, дзе разводзяць агонь, каб нагрэць памяшканне, згатаваць ежу.
Кафляная п.
Паліць у печы.
2. Спецыяльнае збудаванне для апрацоўкі чаго-н. награваннем.
Сушыльная п.
Доменная п.
◊
Ад печы (разм.) — пачынаць рабіць што-н. з самага простага, з самага пачатку.
Ні да печы ні да рэчы (разм.) — неўпапад, не да месца.
|| прым. пячны́, -а́я, -о́е.
Пячная засланка.
Пячное ацяпленне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ініцыяты́ва
(фр. initiative, ад лац. initiare = пачынаць)
1) самастойны пачын у якой-н. справе, абумоўлены ўнутраным пабуджэннем да дзеяння;
2) вядучая роля ў якіх-н. дзеяннях;
3) здольнасць да самастойных актыўных дзеянняў; прадпрымальнасць.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
darángehen
* vi (s) (рас)пачына́ць (што-н.), бра́цца (за што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
eröffnen
1.
vt адкрыва́ць; пачына́ць, адчыня́ць
2.
(sich) адкрыва́цца
(пра перспектыву)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
etablíeren
1.
vt засно́ўваць
2.
(sich) уладко́ўвацца, пачына́ць працава́ць (кім-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ánfangen
*
1.
vt пачына́ць, пачына́ць рабі́ць (што-н.)
was fánge ich nun an? — што мне цяпе́р рабі́ць?
von vorn ~ — пачына́ць спача́тку
◊ mit ihm ist nichts ánzufangen — з ім ка́шы не зва́рыш
2.
vi пачына́цца
es fängt an zu régnen — пачына́ецца дождж
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
branch2 [brɑ:ntʃ] v. разгаліно́ўвацца; адгаліно́ўвацца;
The road branches here. Дарога тут разгаліноўваецца;
branch out into smth. пачына́ць дзе́йнасць у но́вай сфе́ры (працы, бізнесу і г.д.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
zagajać
незак. пачынаць; адкрываць (сход; з’езд і да т.п.); казаць уступнае слова
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
poczynać
незак.
1. пачынаць, распачынаць;
2. біял. зачынаць;
poczynać sobie — паводзіць сябе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
enter (up)on
а) пачына́ць
б) уступа́ць ва ўлада́ньне
to enter upon the estate — пераня́ць гаспада́рку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)