печ, -ы, Т пе́ччу, мн. -ы, пячэ́й і пе́чаў, ж.

1. Цаглянае, каменнае або металічнае збудаванне, дзе разводзяць агонь, каб нагрэць памяшканне, згатаваць ежу.

Кафляная п.

Паліць у печы.

2. Спецыяльнае збудаванне для апрацоўкі чаго-н. награваннем.

Сушыльная п.

Доменная п.

Ад печы (разм.) — пачынаць рабіць што-н. з самага простага, з самага пачатку.

Ні да печы ні да рэчы (разм.) — неўпапад, не да месца.

|| прым. пячны́, -а́я, -о́е.

Пячная засланка.

Пячное ацяпленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ініцыяты́ва

(фр. initiative, ад лац. initiare = пачынаць)

1) самастойны пачын у якой-н. справе, абумоўлены ўнутраным пабуджэннем да дзеяння;

2) вядучая роля ў якіх-н. дзеяннях;

3) здольнасць да самастойных актыўных дзеянняў; прадпрымальнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

darngehen

* vi (s) (рас)пачына́ць (што-н.), бра́цца (за што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

eröffnen

1.

vt адкрыва́ць; пачына́ць, адчыня́ць

2.

(sich) адкрыва́цца

(пра перспектыву)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

etableren

1.

vt засно́ўваць

2.

(sich) уладко́ўвацца, пачына́ць працава́ць (кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

nfangen

*

1.

vt пачына́ць, пачына́ць рабі́ць (што-н.)

was fnge ich nun an? — што мне цяпе́р рабі́ць?

von vorn ~ — пачына́ць спача́тку

◊ mit ihm ist nichts nzufangen — з ім ка́шы не зва́рыш

2.

vi пачына́цца

es fängt an zu rgnen — пачына́ецца дождж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

branch2 [brɑ:ntʃ] v. разгаліно́ўвацца; адгаліно́ўвацца;

The road branches here. Дарога тут разгаліноўваецца;

branch out into smth. пачына́ць дзе́йнасць у но́вай сфе́ры (працы, бізнесу і г.д.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zagajać

незак. пачынаць; адкрываць (сход; з’езд і да т.п.); казаць уступнае слова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poczynać

незак.

1. пачынаць, распачынаць;

2. біял. зачынаць;

poczynać sobie — паводзіць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

enter (up)on

а) пачына́ць

б) уступа́ць ва ўлада́ньне

to enter upon the estate — пераня́ць гаспада́рку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)