prisoner [ˈprɪznə] n. зняво́лены; пало́нны;

political prisoners паліты́чныя зняво́леныя;

take smb. prisoner узя́ць каго́-н. у пало́н;

keep/hold smb. prisoner трыма́ць каго́-н. у пало́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нейтралітэ́т, -у, М -тэ́це, м.

1. Міжнародна-прававое становішча дзяржавы, якая не прымае ўдзелу ў вайне, што вядзецца паміж іншымі краінамі, і захоўвае з імі мірныя адносіны, не ўваходзіць у ваенна-палітычныя блокі.

Захоўваць н.

2. перан. Неўмяшанне ў чужыя спрэчкі, у барацьбу паміж двума бакамі.

○

Пастаянны нейтралітэт — знешнепалітычны курс шэрагу дзяржаў, якія ўзялі абавязацельства не прымаць удзелу ў вайне, захоўваючы права на самаабарону, а ў мірны час праводзіць міралюбівую знешнюю палітыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

aspiration [ˌæspəˈreɪʃn] n.

1. імкне́нне, мо́цнае жада́нне, пра́га;

I didn’t realize he had political aspirations. Я не ўсведамляла, што ў яго былі палітычныя амбіцыі.

2. ling. прыдыха́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кантэста́тар

(ад лац. contestor = клічу ў сведкі)

свяшчэннаслужыцель або веруючы ў каталіцкай царкве, які не згодны з пунктам погляду рэлігійных вярхоў на сацыяльна-палітычныя пытанні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

unrest

[ʌnˈrest]

n.

1) неспако́й -ю m., трыво́га f.; няўры́мсьлівасьць f.

2) хвалява́ньні pl. only, забурэ́ньне n.

political unrest — паліты́чныя забурэ́ньні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тэакра́тыя

(гр. theokratia, ад theos = бог + kratos = улада)

форма дзяржаўнага кіравання, калі палітычныя ўлада ў краіне належыць духавенству, а таксама дзяржава з такой формай кіравання.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

лега́т​1

(лац. legatus)

1) пасол сената, які выконваў палітычныя даручэнні ў Стараж. Рыме;

2) дыпламатычны прадстаўнік рымскага папы, які выконвае спецыяльную місію ў замежных краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гетэ́рыі

(гр. hetaireia)

1) палітычныя групы грамадзян у Стараж. Грэцыі;

2) тайныя таварыствы ў Грэцыі 18 — пач. 19 ст., мэтай якіх было вызваленне краіны ад турэцкага панавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пры́хваткамі, прысл.

У перапынках паміж іншымі справамі і заняткамі; нерэгулярна, урыўкамі. Паэма пісалася прыхваткамі, аўтара часта адрывалі грамадскія абавязкі, нямала часу забіралі палітычныя злабадзённыя вершы і публіцыстычныя артыкулы. У. Калеснік. — Дык калі ж я табе шалік зраблю? Толькі прыхваткамі і раблю... Васілевіч. Раней не даводзілася, каб па-людску сеў ды пад’еў, а ўсё прыхваткамі, на хаду. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

convulsion

[kənˈvʌlʃən]

n.

1) су́тарга f., су́таргі pl., канву́льсіі pl.

2) ро́гат, сьмех да ўпа́ду

3) Figur. гвалто́ўныя хвалява́ньні (паліты́чныя, грама́дзкія), эканамі́чныя хвалява́ньні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)