растапы́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што (разм.).

1. Расставіць, развесці ў бакі (рукі, ногі і пад.).

Р. пальцы.

Р. крылы.

2. перан. Раскінуць, распасцерці ў бакі (вецце, галіны і пад.).

Елка растапырыла галіны.

|| незак. растапы́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. растапы́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмаро́зіць, ‑рожу, ‑розіш, ‑розіць; заг. абмарозь; зак., каго-што.

Пашкодзіць марозам; памарозіць, змарозіць. Абмарозіць пальцы на нагах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыле́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вылечыць усіх, многіх або ўсё, многае. Павылечваць хворых. Павылечваць пальцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пальцахо́дныя, ‑ых; адз. няма.

Жывёлы, якія пры хадзьбе апіраюцца не на ўсю ступню, а толькі на пальцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́рсцень, ‑я, м.

Пярсцёнак з каштоўным каменем. Чорны персцень на пальцы цьмяна пабліскваў пры свеце газоўкі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадмаро́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адмарозіць што‑н. у многіх месцах; адмарозіць многае. Паадмарожваць шчокі. Паадмарожваць пальцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праслізну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; зак.

1. Прайсці непрыметна куды-н. (разм.).

П. у дзверы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв). Слізгаючыся, прайсці, праскочыць праз што-н., паміж чым-н.

Некалькі зярнят праслізнула праз пальцы.

|| незак. праслі́згваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кастанье́ты

(ісп. castanetas, ад лац. castanea = каштан)

музычны інструмент з дзвюх драўляных пласцінак, якімі рытмічна пастукваюць у час танца, надзеўшы на пальцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

параз’яда́ць, ‑ае; зак., што.

Раз’есці ўсё, многае. — Бачыш, як [луг] параз’ядаў мае пальцы, — паказвае бабка ружовыя ранкі на пальцах. Каліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панарыва́ць I сов. (о многом, во множестве)

1. (сорвать) нарва́ть;

2. (разорвать) нарва́ть;

3. (льна, конопли) натереби́ть, надёргать

панарыва́ць II сов. (нагноиться — о многом) нарва́ть;

па́льцы ~ва́лі — па́льцы нарва́ли

панарыва́ць III сов. (во множестве) нары́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)