Bluff

[blυf] і [blf]

m -s, -s наха́бны падма́н, блеф

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schmu

m -s разм. дро́бнае махля́рства, дро́бны падма́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фі́кцыя, ‑і, ж.

Выдумка, вымысел; падман, падробка. А гід сваё ўсё гне і гне, Аж смех: Не факты — фікцыя. Панчанка. // Выдуманае становішча, якое не адпавядае рэчаіснасці, але выкарыстоўваецца як сапраўднае з якой‑н. мэтай. Яго супрацоўніцтва ў газеце было фікцыяй.

[Ад лац. fictio — выдумка, вымысел.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

deceit

[dɪˈsi:t]

n.

1) ашу́кваньне, махлява́ньне, падма́ньваньне n.

2) ашука́нства n.; падма́н -у m., круце́льства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zwód, zwodu

м.

1. падманны рух; фінт;

2. уст. падман

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ашука́нства, ‑а, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ашукваць — ашукаць.

2. Падман, шальмоўства, махлярства, жульніцтва. Горш за ўсё.. [Васіль Паўловіч] ненавідзіць людзей, схільных да якіх-небудзь махінацый, ашуканства. Кулакоўскі. [Дзяк:] — Я выракаюся рэлігіі, яшчэ раз пацвярджаючы, што яна з’яўляецца ашуканствам і дурманам для народа. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Täuschung

f -, -en

1) падма́н, ашука́нства

2) памы́лка, ілю́зія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Quínte

f -, -n

1) муз. кві́нта

2) падма́н, махля́рства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

апаты́т

(ад гр. apate = падман)

мінерал, фасфат кальцыю з пераменным змяшчэннем фтору, хлору, вуглекіслаты і гідраксіду; сыравіна для вытворчасці фасфатных угнаенняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

галюцына́цыя

(лац. hallucinatio = трызненне)

падман зроку, слыху або нюху ў выніку расстройства дзейнасці мозга, уяўнае адчуванне таго, чаго ў сапраўднасці няма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)