Астрэ́шыць, остре́шить ’пакрыць хату саломай’ (Шушк.). Дзеяслоў утвораны цыркумфіксам о‑‑ити ад стреха ’страха’ (гл. страха). Адсюль і остришнык (Клім.) ’саламяны снопік, які ідзе ў ніжні рад для пакрыцця страхі’: стрехаострешиеострешьныйострешник.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́днязь ’падсцілка’ (Мат. Гом.). Рус. по́днесьніжні вянец зрубу ў калодзежы’, по́днизь ’махры з бісеру, якія завязваюцца пад хустку’. З *под‑ніз (гл. ніз), параўн. нызь (іншая назва пудо́шва) ’ніжняя частка кавадла’ (драг., Жыв. сл.),

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чын¹, -у і -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. -у. Службовы разрад у вайсковых і цывільных служачых.

Ч. маёра.

На заводзе ў яго быў вялікі ч., дырэктарскі.

2. -а. Пасада або асоба, якая займае пасаду (разм.).

Чыны дыпламатычнага рангу.

Класныя чыны — цывільныя званні, якія прысвойваюцца пракурорска-следчым работнікам пракуратуры.

Ніжні чын — салдат у царскай арміі ў адрозненне ад афіцэраў.

Чын чынам (чынаром); чын па чыну (разм.) — найлепш; так, як трэба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dolny

doln|y

ніжні;

~y bieg rzeki — ніжняе цячэнне ракі;

~a Wisła — ніжняе цячэнне Віслы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пасцёл, посцёл ’подсціл’, ’ніжні слой саломы на страсе’ (ТС). Да слаць ’пакрываць паверхню чым-н.’ (гл.). Прэфікс па- (< прасл. po‑) мае значэнне шматразовай дзеі, якая адбываецца на працягу доўгага часу. Суфікс ‑ёл з’яўляецца працягам прасл. ‑ьlъ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гіпафа́рынкс

(ад гіпа- + гр. pharynks = глотка)

1) выпучванне склератызаванай сценкі ротавай поласці насякомых;

2) ніжні аддзел глоткі ў пазваночных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прыпо́л, ‑у, м.

Ніжні пярэдні край сукенкі, кашулі і пад. Воля падхапіла ручкамі шырокую сінюю спаднічку, і бацька пачаў сыпаць ёй у прыпол цукеркі. Арабей. Павольна хадзілі, падаткнуўшы прыполы шырокіх спадніц, кабеты — палолі траву, выбіралі агуркі. Сачанка. Праз акно было відаць, як гаспадар з прыполу кашулі сыпаў зерне. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГІПАБІЯСФЕ́РА

(ад гіпа... + біясфера),

слой літасферы глыб. 5—6 км, у які жывыя арганізмы трапляюць выпадкова, існуюць часова, але не могуць нармальна жыць і размнажацца (ніжні аналаг парабіясферы).

т. 5, с. 251

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

трыката́ж м

1. (матэрыя) Trikot [tri´ko: і ´trıko] m -s;

2. зборн (вырабы) Trikotgen [-ʒən] pl; Wrkwaren pl; bertrikotagen pl (верхні), Úntertrikotagen pl (ніжні, сподні)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sill

[sɪl]

n.

1) падвако́ньне n., падако́ньнік -а m.

2) паро́г -а m. (дзьвярэ́й)

3) ляжа́к лежака́ m., ні́жні брус (у буды́ніне)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)