насніць, ‑сню, ‑сніш, ‑сніць; зак., чаго.

Разм. Убачыць многа чаго‑н. у сне, прысніць. Шмат недарэчнага насніла Люба за д[о]ўгую ноч. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляскацець, ‑качу, ‑каціш, ‑каціць; незак.

Тое, што і ляскатаць. Старшыня ўстае і ляскаціць сваёю лінейкаю. Мурашка. На гасцінцы раз-пораз ляскацелі колы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыскубваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і павыскубаць. Шалёнаю восеньскаю віхураю паўзрывала па хаце шчыт, паразносіла гнілую кастрыцу, павыскубвала салому. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ракушка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Невялікая ракавіна (у 1 знач.). Ад берагу моцна пахла багавіннем, ракушкамі і балотнай іржою. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзюме, нескл., н.

Кароткі выклад зместу, сутнасці артыкула, прамовы; кароткі вывад са сказанага. Рэзюме даклада. ▪ — Досыць, ясна, — вывеў сваё рэзюме прыстаў. Мурашка.

[Фр. résumé.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слесарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да слесара. Слесарская праца. ▪ Дні праз тры прывёз Зусь на рамізніку скрынку са слесарскім інструментам. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцызнік, ‑а, м.

Уст. Служачы ў акцызе (у 2 знач.). Вёрст з трыццатак ад горада абрабавалі аднаго акцызніка ды забілі на смерць паштара. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астанне, ‑я, н.

Тое, што і развітанне. Прасілі на астанні перадаць паклон Маскве. Броўка. [Храпавіцкі:] — Э, давайце ўжо на астанні па чарцы.. на дарогу. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абстаць, ‑станем, ‑станеце, ‑стануць; зак., каго-што.

Абступіць з усіх бакоў, акружыць. Гімназісткі абсталі воз, і кожная.. пыталася ў хлапчука, чаго ён плача. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выладзіцца, ‑ладжуся, ‑ладзішся, ‑ладзіцца; зак.

Абл. Узяць напрамак, накіравацца. Каровы, не чуючы голасу Ігнася, адна за адной паднялі хвасты і выладзіліся на дарогу. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)