трапецаіда́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму трапецыі (у 1 знач.). Трапецаідальны мост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасэ́йны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і шашэйны. Шасэйная дарога. Шасэйны мост. Шасэйныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

airlift

[ˈerlɪft]

n.

паве́траны мост; перакі́дка паве́трам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прахо́д, -у, М -дзе, м.

1. гл. прайсці.

2. мн. -ы, -аў. Месца, па якім можна прайсці праз што-н., дзе-н.

П. цераз мост.

П. паміж радамі ў тэатры.

○

Задні праход (спец.) — канечная частка прамой кішкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Brücke

f -, -n

1) мост, масто́к

ábgesprengte ~ — мост на па́лях

éine ~ schlágen* [báuen] — наво́дзіць [будава́ць] мост

◊ j-m éine ~ báuen — дапамагчы́ каму́-н. вы́брацца з бяды́

2) хо́днік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дугападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на дугу, які мае форму дугі. Дугападобны мост. Дугападобная траекторыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плыву́чы, -ая, -ае.

1. Які плавае, знаходзіцца, размешчаны на вадзе.

П. мост.

П. маяк.

2. Здольны трымацца на паверхні вады, плаваць.

Плывучыя матэрыялы.

3. Пра грунт: які лёгка размываецца, перамяшчацца дзякуючы вялікай колькасці вады ў ім.

Плывучая гліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падплы́сці і падплы́ць, -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; -ыві́; зак.

1. Плывучы, наблізіцца да каго-, чаго-н.

П. да вострава.

2. Плывучы, трапіць пад што-н.

П. пад мост.

|| незак. падплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віяду́к

(фр. viaduc, ад лац. via = дарога + duco = вяду)

мост цераз цясніну, глыбокі яр, дарогу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Маставе́нё ’дошка ці бервяно ў памосце’ (Сцяц.). З mostovenьje. Да мост (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)