праграмі́раванне, ‑я, н.

Спец.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. праграміраваць.

2. Раздзел прыкладной матэматыкі, які вывучае і распрацоўвае метады і сродкі складання праграм для вылічальных машын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасціго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу, тэрмін у шэсць гадоў. Апошняе шасцігоддзе.

2. Гадавіна якой‑н. падзеі, што была шэсць гадоў назад. Шасцігоддзе пераходу на новыя метады працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застарэ́ць сов.

1. (стать неизлечимым, укорениться) застаре́ть;

хваро́ба ўжо ~рэ́ла — боле́знь уже́ застаре́ла;

2. разг. устаре́ть;

ме́тадыэ́лі — ме́тоды устаре́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэлемехані́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які служыць для кіравання вытворчымі працэсамі на адлегласці. Тэлемеханічныя метады. Тэлемеханічная сістэма. Тэлемеханічная апаратура.

2. Які ажыццяўляецца пры дапамозе тэлемеханікі (у 1 знач.). Тэлемеханічны кантроль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unsophisticated [ˌʌnsəˈfɪstɪkeɪtɪd] adj.

1. про́сты, натура́льны;

an unsophisticated mind наі́ўны ро́зум

2. (тэхні́чна) про́сты, несклада́ны;

unso phisticated methods про́стыя ме́тады

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тво́рчы schöpferisch, kreatv; Schffens-;

тво́рчая сі́ла schöpferische Kraft, Schffenskraft f;

тво́рчыя ме́тады slbstschöpferische Methden;

тво́рчы шлях пісьме́нніка Schffensweg des Schrfstellers

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

экстэнсі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які накіраваны ўшырыню, звязаны толькі з колькасным павелічэннем без паляпшэння якасці; проціл. інтэнсіўны. Экстэнсіўныя метады развіцця прамысловасць. □ Экстэнсіўнае развіццё сельскай гаспадаркі менш выгаднае, менш эфектыўнае, чым інтэнсіўнае. «Полымя».

[Ад лац. extensivus — расшыральны, працяглы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідралака́цыя, ‑і, ж.

Спец. Вызначэнне месцазнаходжання падводных аб’ектаў шляхам пасылкі і прыёму гукавых сігналаў, якія вылучаюцца аб’ектамі або адбіваюцца імі. // Галіна навукі і тэхнікі, якая вывучае метады і стварае сродкі для такога вызначэння.

[Ад грэч. hýdōr — вада і лац. locatio — размяшчэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алапа́тыя

(гр. allopatheia)

звычайныя метады лячэння (параўн. гамеапатыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

калапсатэрапі́я

(ад калапс + тэрапія)

хірургічныя метады лячэння туберкулёзу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)