ке́драўка, ‑і, ДМ ‑раўцы; Р мн. ‑вак; ж.

Невялікая лясная птушка атрада вераб’іных цёмна-бурага колеру з белымі плямамі, якая харчуецца кедравымі арэшкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́йка, ‑і, ДМ сойцы; Р мн. соек; ж.

Лясная пералётная птушка сямейства крумкачовых. Праляцелі з рэзкім, трывожным крыкам да бліжняга ляска сойкі. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Лазініца лясная ’лясная незабудка, Myosotis silvatica Hoffm.’ (маг., Кіс.). Утворана ад лазін‑ы (< Įlozen ) і суф. ‑іц‑а. Да лаза (гл.). Матывацыя: падабенства сцяблоў кветкі (20–40 см) да галін лазы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лясо́ўка ’дзікая яблыня і плод з яе’ (Касп., шкл., Мат. Маг.), ’лясная груша’ (карэліц., Сцяшк. Сл.), як і лясоўка ’лясная мыш’ (карм., Мат. Гом.) утварыліся ў выніку намінацыі выразу з прыметнікам лясо́вы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зязю́ля, ‑і, ж.

Лясная пералётная птушка, якая звычайна не ўе гнязда і кладзе яйцы ў чужыя гнёзды. Пачала кукаваць зязюля, адлічваючы некаму доўгія гады жыцця. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

да́ча​III ж:

лясна́я да́ча Revier [-´vі:r] n -s, -e; Fórstrevier n; Versúchsrevier n (доследная)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

снягі́р, снегіра, м.

Невялікая лясная пеўчая птушка сямейства ўюрковых з чырвонай афарбоўкай пер’я на грудзях (у самцоў); гіль. Узімку сюды прыляталі чырванагрудыя снегіры, якія любяць ласавацца рабінавымі ягадамі. Рунец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ostęp, ~u

м. (часцей мн.~у) — лясныя нетры, лясная глуш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лясны́

1. (які ўласцівы лесу) Wald-, Forst-;

лясны́я бага́цці Wáldreichtum m -s, -tümer;

лясны́ піто́мнік Schónung f -en;

лясна́я спра́ва Fórstwesen n -s, Fórstfach n -(e)s;

лясна́я гаспада́рка Fórstwirtschaft f -;

лясны́ масі́ў Wáldkomplex m -es, -e;

лясны́ цар фалькл Érlkönig m -s;

2. (які звязаны з лесаводствам і эксплуатацыяй лесу) Holz-;

лясна́я прамысло́васць Hólzindustrie f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каралёк, ‑лька, м.

1. Разм. Кароль невялікай манархічнай дзяржавы.

2. Невялікая лясная птушка атрада вераб’іных з шаравата-зялёным пер’ем і аранжавым або жоўтым цемем.

3. Сорт апельсіна з чырвонай мякаццю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)