furaż, ~u

м. уст. фураж; корм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аўтакарму́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Кармушка, у якую корм для жывёлы паступае аўтаматычна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

корма... (а таксама карма...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнню адпавядае слову «корм», напрыклад: кормавытворчасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mángfutter

n -s с.-г. ме́шанка (корм)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Ráufutter

n -s грубы́ корм, сухі́ фура́ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

раслі́нны, -ая, -ае.

1. гл. расліна.

2. Які складаецца з раслін.

Р. корм.

3. Прыгатаваны, здабыты з раслін.

Р. тлушч.

4. Які жыве на расліне, раслінах.

Раслінная тля.

5. 3 малюнкам, адбіткам раслін.

Р. арнамент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спа́сваць несов. (делать потраву или расходовать на подножный корм) трави́ть, стравля́ть, стра́вливать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

лу́бін, ‑у, м.

Аднагадовая або шматгадовая травяністая расліна сямейства бабовых, якая высяваецца для ўгнаення і на корм жывёле.

[Лац. lupinus — воўчы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хахулёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хахулі. Хахулёвая нара. Хахулёвы корм. // Зроблены з футра хахулі. Хахулёвы каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; заме́шаны; зак.

1. што і каму. Прыгатаваць корм, мешанку жывёле.

З. свінням.

2. каго (што) у што. Уцягнуць у якую-н. непрыемную справу.

З. у непрыемную гісторыю.

|| незак. заме́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)