Verbum

анлайнавы слоўнік

АЛГЕБРАІ́ЧНЫ ЛІК,

корань мнагаскладу $P(x) = a_{n} x^{n} + ... + a_{1} x + a_{0}$ з рацыянальнымі каэфіцыентамі a_n, з якіх не ўсе роўныя 0; у агульным выпадку можа быць камплексным лікам. Г.Кантар (1872) паказаў, што мноства ўсіх алгебраічных лікаў злічонае і таму існуюць неалг. лікі (гл. Трансцэндэнтны лік), напр., $\sqrt{2}$ , π і інш. Мноства ўсіх алгебраічных лікаў — алгебраічна замкнёнае поле (напр., адвольны корань мнагаскладу з алг. каэфіцыентамі таксама алгебраічны лік).

В.І.Бернік.

т. 1, с. 235

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мікары́за

(ад міка- + гр. rhiza = корань)

сімбіёз грыбоў з каранямі вышэйшых раслін; грыбакорань.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Radikál

n -s, -e

1) хім. радыка́л

2) матэм. радыка́л, ко́рань

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

кубі́чны матэм kúbisch, Kubík-;

кубі́чная сістэ́ма мер Kubíkmaßsystem n -s;

кубі́чны ко́рань Kubíkwurzel f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

квадра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Роўнастаронні прамавугольнік, а таксама прадмет або ўчастак такой формы.

К. стала.

2. У матэматыцы: здабытак ад памнажэння якога-н. ліку на самога сябе.

Дзевяць — гэта к. трох.

3. У матэматыцы: паказальнік ступені, роўны двум.

Узвесці шэсць у к.

|| прым. квадра́тны, -ая, -ае.

К. двор.

К. корань.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кубі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае форму куба ¹ (у 1 знач.). Кубічны будынак.

2. Які мае адносіны да куба ¹ (у 2 знач.). Кубічны корань.

•••

Кубічныя меры гл. мера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куб¹, -а, мн. кубы́, -о́ў, м.

1. Геаметрычнае цела — правільны шасціграннік, усе грані якога квадраты.

2. У матэматыцы: здабытак ад множання якога-н. ліку на самога сябе двойчы, трэцяя ступень ліку.

Восем — гэта к. двух.

3. Кубічны метр як мера аб’ёму (разм.).

К. дроў.

|| памянш. ку́бік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.).

|| прым. кубі́чны, -ая, -ае.

К. будынак.

К. корань.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

źródłosłów, ~owu

źródłosł|ów

м. лінгв. уст.

1. корань;

2. этымалогія

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

квадра́тны

(ад квадрат)

1) які мае форму квадрата;

2) які мае адносіны да квадрата (напр. к. корань).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

памата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. што. Зматаць усё, многае. Памагаць усе ніткі.

2. што, чым і без дап. Матаць ¹ некаторы час; матнуць некалькі разоў. Дзед узяў у.. [Косці] корань, пакруціў у руках, памагаў галавою. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)