кантра́ст, ‑у,
1. Рэзка выражаная процілегласць.
2. У жывапісе і фатаграфіі — рэзкая розніца ў яркасці або
[Фр. contraste.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кантра́ст, ‑у,
1. Рэзка выражаная процілегласць.
2. У жывапісе і фатаграфіі — рэзкая розніца ў яркасці або
[Фр. contraste.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цёмны, -ая, -ае.
1. Пазбаўлены святла, асвятлення.
2. Блізкі па
3.
4.
5.
6. Незразумелы, няясны, заблытаны.
7. у
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дальтані́зм
[ад
асаблівасць зроку, якая выражаецца ў няздольнасці адрозніваць некаторыя
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Ábstufung
1) ступе́нь, класіфіка́цыя
2) адце́нне
3)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ГІДРАТЫ́ПІЯ
(ад гідра... +
выраб фатаграфічных каляровых выяў (пазітываў) з выкарыстаннем водарастваральных фарбавальнікаў. Заключаецца ў паслядоўным перанясенні трох часткова афарбаваных выяў (чырвонай, зялёнай і сіняй) у выглядзе жэлацінавых рэльефаў (матрыц), пакрытых фарбавальнікамі, на фотапаперу або кінаплёнку. Добра перадае
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
неаімпрэсіяні́зм
(ад неа- + імпрэсіянізм)
плынь у заходнееўрапейскім жывапісе канца 19 —
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ГЛО́РЫЯ
(ад
аптычная з’ява ў атмасферы ў выглядзе каляровых кольцаў вакол ценю назіральніка (ці прадмета, што знаходзіцца каля яго), калі цень падае на воблака або слой туману. Часта назіраецца ў гарах (калі воблака знаходзіцца ніжэй назіральніка) ці ў час палётаў над воблакамі. Абумоўлена дыфракцыяй святла на кроплях вады.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
шматкаляро́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Афарбаваны ў розныя
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Маёвы 1 ’майскі’ (
Маёвы 2 ’зялёны (аб
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
verschmélzen
1.
2)
2.
1) пла́віцца
2) зліва́цца (пра гукі,
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)