краевуго́льны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Істотны, вельмі важны. Краевугольнае пытанне.

•••

Краевугольны камень гл. камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дало́ў, прысл. (разм.).

1. На зямлю, на падлогу.

Камень з воза паляцеў д.

2. Прэч, вон.

Д. штурмаўшчыну!

Шапкі д.!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

александры́т, -у, Мы́це, м.

Каштоўны камень, які змяняе свой колер ад ізумруднага (днём) да цёмна-чырвонага (пры штучным асвятленні).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апа́л², -у, м.

Мінерал, бледны шклопадобны камень, некаторыя гатункі якога лічацца каштоўнымі.

Пярсцёнак з белым апалам.

|| прым. апа́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rock-hard [ˌrɒkˈhɑ:d] adj. цвёрды як ка́мень;

The bread was stale and rock-hard. Хлеб быў чэрствы і цвёрды як камень.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бло́чны

‘да блок - будаўнічы камень; комплекс будынкаў’

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бло́чны бло́чная бло́чнае бло́чныя
Р. бло́чнага бло́чнай
бло́чнае
бло́чнага бло́чных
Д. бло́чнаму бло́чнай бло́чнаму бло́чным
В. бло́чны (неадуш.)
бло́чнага (адуш.)
бло́чную бло́чнае бло́чныя (неадуш.)
бло́чных (адуш.)
Т. бло́чным бло́чнай
бло́чнаю
бло́чным бло́чнымі
М. бло́чным бло́чнай бло́чным бло́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скаці́ць сов.

1. скати́ть;

с. ка́мень з гары́ — скати́ть ка́мень с горы́;

2. (в трубку) ската́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гак², выкл., у знач. вык. (разм.).

Ужыв. са знач. дзеяслова гакнуць (гакнуцца).

Мядзведзю гак у лоб!

Паслізнуўся і гак аб камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алеба́стр, -у, м.

1. Дробназярністы будаўнічы гіпс.

2. Празрысты дробназярністы гіпсавы камень, які ўжыв. для арнаментных вырабаў.

|| прым. алеба́стравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gem [dʒem] n. кашто́ўны ка́мень; кашто́ўнасць; перл (таксама перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)