машо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Тое, што і машна (уст.).

2. Скурнамышачны мяшочак, у якім знаходзяцца мужчынскія палавыя залозы.

|| прым. машо́начны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пальцападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які падобны на палец (у 1 знач.), мае форму пальца. Пальцападобныя залозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лягча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.

Разм. Выразаць палавыя залозы ў жывёл і чалавека; кастрыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакрэ́цыя, ‑і, ж.

Выпрацоўка і выдзяленне асобых рэчываў, патрэбных для жыццядзейнасці арганізма. Залозы ўнутранай сакрэцыі.

[Ад лац. secretio — аддзяленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакрэ́цыя ж., физиол. секре́ция;

зало́зы ўну́транай ~цыі — же́лезы вну́тренней секре́ции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́мфа, -ы, ж.

Бясколерная вадкасць у целе чалавека і пазваночных жывёл, якая ўтвараецца з плазмы крыві і запаўняе міжклетачную прастору.

|| прым. лімфаты́чны, -ая, -ае і лімфо́ідны, -ая, -ае.

Лімфатычная сістэма.

Лімфатычныя залозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сасо́к, -ска́, мн. -скі́, -ско́ў, м.

Знешняя частка малочнай залозы млекакормячых і чалавека, з якой (у самак і жанчын) ссуць малако.

|| памянш. сасо́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. саско́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

му́скусны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да мускусу. Мускусны пах.

2. Які выдзяляе мускус. Мускусныя залозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кастры́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго.

Вы́разаць (выраза́ць) палавыя залозы ў жывёл і чалавека; лягчаць.

[Лац. castrare.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тлу́шчавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тлушчу. Тлушчавыя адкладанні. // Які змяшчае ў сабе тлушч. Тлушчавая тканка.

2. Звязаны з апрацоўкай і выкарыстаннем тлушчу. Тлушчавая прамысловасць.

3. Які атрымаўся ад тлушчу. Тлушчавая пляма.

•••

Тлушчавыя залозызалозы скуры ў жывёл і чалавека, якія выдзяляюць тлушчавае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)