саветало́гія, -і, ж.

Міждысцыплінарны кірунак комплексных грамадазнаўчых даследаванняў, прысвечаных вывучэнню жыцця былога Савецкага Саюза.

|| прым. саветалагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сексало́гія, -і, ж.

Навука, якая вывучае біёлага-медыцынскі, сацыяльны і псіхалагічны аспекты палавога жыцця.

|| прым. сексалагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грама́дства, -а, н.

Сукупнасць людзей, аб’яднаных гістарычна абумоўленымі сацыяльнымі формамі сумеснага жыцця і дзейнасці.

Феадальнае г.

Сучаснае г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зара́нак, -нку м. заря́ ж.;

з. но́вага жыцця́ — заря́ но́вой жи́зни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заво́блачны, -ая, -ае.

Вельмі далёкі, які знаходзіцца за воблакамі.

Завоблачныя вышыні.

Завоблачныя мары (перан.: далёкія ад жыцця, нерэальныя; іран.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зыхо́д, -у, М -дзе, м.

Завяршэнне, канец; вынік чаго-н.

Ноч была на зыходзе.

На зыходзе жыцця.

З. спаборніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабіне́тны, -ая, -ае.

1. гл. кабінет.

2. Адарваны ад жыцця, не звязаны з практыкай.

К. вучоны.

К. стыль работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

герантало́гія, -і, ж.

Навука, якая займаецца вывучэннем працэсаў старэння чалавека і пошукамі спосабаў падаўжэння жыцця.

|| прым. геранталагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пала́дзіць, -ла́джу, -ла́дзіш, -ла́дзіць; зак., з кім.

Прыйсці да ладу, наладзіць узаемаразуменне, магчымасць сумеснага жыцця, дзейнасці.

П. з суседзямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закало́цца, -калю́ся, -ко́лешся, -ко́лецца; -калі́ся; зак.

Пракалоўшы сябе чым-н. вострым, пазбавіць жыцця.

З. кінжалам.

|| незак. зако́лвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)