unbreakable [ʌnˈbreɪkəbl] adj.

1. небіткі́

2. непахі́сны, нязло́мны;

the unbreakable spirit of the resistance непахі́сны дух супраці́ву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Mánnschaftsgeist

m -(e)s (калектыўны) дух кама́нды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kástengeist

m -es ка́ставы дух, ка́ставая неталера́нтнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Паляві́к ’жыхар бязлеснай вёскі; у старажытнай беларускай міфалогіі — дух — гаспадар поля’ (ТСБМ), ’дух — гаспадар поля’ (Сл. ПЗБ, Мат. Гом.). Да палявы́ < по́ле.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вадаві́к ’вадзяны дух’ (Шпіл. Моз.). Да вада. Параўн. лесавік ’лясны дух, лясун’; рус. водовик ’усякая жывёліна, што жыве ў вадзе’. Параўн. вадзянік 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

псік, выкл.

Выгук, якім адганяюць ката. — Псік, злы дух, не дасць пасядзець! — Кот выкаблучыўся ў паветры, адляцеў ад тоўстай нагі маці. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салама́ндра, ‑ы, ж.

1. Буйная хвастатая земнаводная жывёліна сямейства саламандравых. Гіганцкая саламандра. Плямістая саламандра.

2. У сярэдневяковых павер’ях і магіі — дух агню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ambience

[ˈæmbiəns]

n.

асяро́дзьдзе n.; дух -у m., атмасфэ́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

падлі́зніцкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Уласцівы падлізніку, падлізе. Не люблю я псярні панскай, Палупанкаў, ахмістрынь — Дух падлізніцкі, паганскі, Прападзі ён там і згінь! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Leibháftige

sub m -n нячы́сты [злы] дух, сатана́, д’я́бал

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)