Пуцёвы ’добры, спагадлівы’ (ст.-дар., Жыв. НС), пуця́шчы ’добры’ (карм., Мат. Гом.). Да пуць ’лад, парадак’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

składny

складны, удалы, добры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyborny

вельмі добры; цудоўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyśmienity

цудоўны, вельмі добры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тава́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Прадукт працы, выраблены для абмену, продажу.

Тавары шырокага ўжытку.

|| прым. тава́рны, -ая, -ае.

Таварнае абазначэнне.

Т. выгляд (добры знешні выгляд тавару). Т. знак (знак прадпрыемства, фірмы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

◎ Прэ́дні ’ранейшы; былы’, ’які будзе наперадзе, у будучым’, ’вельмі добры, выдатны’ (Нас.). З польск. przedni ’пярэдні; вельмі добры, выдатны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зна́тный

1. зна́тны;

зна́тные лю́ди страны́ зна́тныя лю́дзі краі́ны;

2. (хороший) прост. до́бры; (немалый) немалы́;

зна́тный моро́з до́бры маро́з;

зна́тная су́мма немала́я (до́брая) су́ма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сла́ўны, -ая, -ае.

1. Які набыў славу або варты яе; славуты.

Вера Харужая — слаўная дачка беларускага народа.

2. Харошы, прыемны, добры, які выклікае прыхільнасць, дае радасць.

Слаўнае дзіця.

С. дзянёк.

Слаўную пабудавалі хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

open-hearted [ˌəʊpənˈhɑ:tɪd] adj.

1. велікаду́шны, до́бры

2. адкры́ты, шчы́ры, чыстасардэ́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

passable [ˈpɑ:səbl] adj.

1. прахо́дны; прае́зджы; судахо́дны

2. до́бры, дастатко́вы; здавальня́ючы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)