Verbum

абле́тнік, -у, м., зб.

Дровы, нарыхтаваныя вясною на зіму, якія аблетавалі, падсохлі за лета.

А. зімой добра гарыць.

мало́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., ме́лецца; незак.

Раздрабняцца на муку, размолвацца.

Сухое жыта добра мелецца.

сімпатызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; незак., каму-чаму.

Адчуваць сімпатыю, добра адносіцца да каго-, чаго-н.

С. выкладчыку.

інфармава́ны, -ая, -ае.

Добра дасведчаны ў чым-н., які валодае падрабязнай інфармацыяй адносна чаго-н.

|| наз. інфармава́насць, -і, ж.

навары́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ва́рыцца; зак.

Падоўжыцца шляхам наваркі, наварвання (пра металічныя рэчы).

Лямеш добра наварыўся.

навылёт і навы́лет, прысл.

Наскрозь, праз усю таўшчыню чаго-н.

◊

Бачыць навылёт (навылет) — вельмі добра ведаць, разумець каго-н.

настая́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., -аі́цца; зак.

Тое, што і настояцца.

Чай добра настаяўся.

|| незак. насто́йвацца, -аецца.

вы́рашыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шыцца; зак.

Атрымаць вырашэнне, стаць вырашаным.

Справа вырашылася добра.

|| незак. выраша́цца, -а́ецца.