настры́г, -гу м., с.-х. на́стриг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сна́йпінг, -гу м., воен., спорт. сна́йпинг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

мо́рак, ‑у, м.

1. Разм. Змрок, цемра. Цямнелася. Моракі клаліся на пыльны брук, на гароды, хавалі далёкія гумны. Пташнікаў. Напружыўшы зрок, Максім разабраў у мораку ледзь прыкметы чалавечы прывід. Машара. // перан. Цемрашальства, дурман. Рэлігійны морак. // перан. Пра што‑н. невядомае, загадкавае. Дзьме холадам ад старажытнага муру, Жыццё тут знямела, захутана ў морак... Тарас.

2. Абл. Мор; пошасць. Пастукалася ў сенцы Палажка — ні гу-гу. Як морак па сядзібе прайшоў. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закла́д закла́д, -ду м., зало́г, -гу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перезало́г перазакла́д, -ду м., перазало́г, -гу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перето́ржка ж., торг., уст. перато́рг, -гу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гумані́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Чалавек, прасякнуты ідэямі гуманізму (у 1 знач.). Пісьменнік-гу маніст.

2. Прадстаўнік гуманізму (у 2 знач.). Беларускі асветнік, першадрукар і гуманіст Францыск (Георгій) Скарына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́слінг, -гу м., в разн. знач. ри́слинг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сма́га ж. жа́жда;

сагна́ць ~гу — утоли́ть жа́жду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

неадно́йчы, прысл.

Не адзін раз. — Калі ўзяўся за гу ж, не кажы, што не дуж, — неаднойчы гаварыў Андрэй сабе. Шахавец. І нанава ўзнікла перад Васілём перабранае ў памяці, перадуманае неаднойчы. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)