сентэ́сіма

(ісп. centésimo, ад лац. centum = сто)

разменная манета Панамы, Уругвая, Чылі, роўная 1/100 іх нацыянальных грашовых адзінак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ábruf

m -(e)s, -e

1) адкліка́нне

2) пераклі́чка

3) (за)патрабава́нне

4) фін. выключэ́нне з абарачэ́ння (грашовых знакаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэнаміна́цыя

(лац. denominatio = перайменаванне)

экан. змяненне намінальнай вартасці грашовых знакаў для ўпарадкавання грашовага абарачэння і спрашчэння разлікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

арбітражо́р

(фр. arbitrageur)

крэдытна-фінансавая ўстанова, буйныя карпарацыі і фірмы, якія ажыццяўляюць здзелкі на таварных, фондавых, валютных і грашовых рынках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гільяшы́раваць

(фр. guillocher)

гравіраваць на паверхні металу або каменя сетку крывых пераплеценых ліній, напр. на формах для друкавання грашовых знакаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

щекотли́вый

1. разг., уст. казытлі́вы;

2. перен. даліка́тны;

щекотли́вый вопро́с даліка́тнае пыта́нне;

щеко́тлив в де́нежных дела́х даліка́тны ў грашо́вых спра́вах;

щекотли́вое обстоя́тельство даліка́тная акалі́чнасць;

щекотли́вое положе́ние даліка́тнае стано́вішча;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

akumulacja

ж. акумуляцыя, накапленне;

akumulacja pierwotna — першапачатковае накапленне;

akumulacja kapitału — накапленне капіталу;

akumulacja środków pieniężnych — акумуляцыя грашовых сродкаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нуліфіка́цыя

(н.-лац. nullificatio, ад лац. nullus = ніякі + facere = рабіць)

пазбаўленне ўсякага значэння, ануляванне;

н. грошай — скасаванне дзяржавай абясцэненых папяровых грашовых знакаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сенты́ма

(ісп. centimo, ад лац. centum = сто)

разменная манета Іспаніі, Венесуэлы, Коста-Рыкі, Парагвая, Гаіці, роўная 1/100 іх нацыянальных грашовых адзінак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АСА́ДА,

від феад. зямельнай рэнты ў грашовай форме, асн. павіннасць асадных сялян ВКЛ у 16 ст. Узнікла з развіццём таварна-грашовых адносін. Паводле «Уставы на валокі» 1557 у велікакняжацкіх (гаспадарскіх) уладаннях складала 30 грошаў з валокі. У маёнтках інш. феадалаў памеры асады перавышалі гэту норму. У канцы 16 ст. асада паступова злілася з чыншам.

т. 2, с. 18

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)