пераро́стак м (вучань) überálterter Schüler; der älter ist [áussieht] als die ánderen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

апо́стал, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У хрысціянстве: вучань Хрыста, прапаведнік яго вучэння.

2. перан., чаго. Паслядоўнік і прапаведнік якой-н. ідэі (кніжн.).

3. Царкоўная новазапаветная кніга, якая змяшчае «Дзеянні» і «Пасланні апосталаў».

|| прым. апо́стальскі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

экзаменава́цца, ‑нуюся, ‑нуешся, ‑нуецца; незак.

1. Здаваць экзамен. Экзаменуецца вучань трэцяе групы Іван Ванька. Ён з указкаю стаіць каля карты. Колас.

2. Зал. да экзаменаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Abc-Schütze

[a:be:'tse:]

m -n, -n ву́чань пе́ршага кла́са

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

pupil [ˈpju:pl] n.

1. ву́чань;

This school has about 500 pupils. У гэтай школе налічваецца амаль 500 вучняў.

2. зрэ́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prymus

м.

1. выдатнік; першы вучань;

2. прымус

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ма́льчик

1. хло́пчык, -ка м.;

2. (малолетний работник, ученик) уст. хлапчу́к, -ка́ м., ву́чань, -чня м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

monitor​1 [ˈmɒnɪtə] n.

1. tech. маніто́р

2. ста́раста (у класе або студэнцкай групе); ву́чань, які́ дапамагае наста́ўніку

3. нагля́дчык; кантралёр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

old boy [ˈəʊldbɔɪ] n. BrE

1. былы́ ву́чань, былы́ гадава́нец навуча́льнай устано́вы (звыч. закрытага тыпу); аднака́шнік

2. infml стары́; пажылы́ чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пераро́стак, ‑тка, м.

Падростак, які старэй па сваіх гадах, чым патрэбна для чаго‑н. Вучань-пераростак. □ Пасля вызвалення .. [Пётр] палічыў сябе пераросткам і адмовіўся пайсці ў пяты клас. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)