пі́сьменны, -ая, -ае.
1. Які ўмее чытаць і пісаць, а таксама які ўмее пісаць граматычна правільна.
П. чалавек.
2. Які мае неабходныя веды, звесткі ў якой-н. галіне.
П. інжынер.
3. Выкананы адпаведна, з асноўнымі патрабаваннямі.
П. праект.
|| наз. пі́сьменнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.
1. Сабраць адказы на якія-н. пытанні.
А. усіх прысутных.
2. Праверыць веды вучняў, студэнтаў і інш., выклікаючы па чарзе.
|| незак. апы́тваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. апыта́нне, -я, н.; прым. апыта́льны, -ая, -ае.
А. ліст.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спецыялізава́цца, -зу́юся, -зу́ешся, -зу́ецца; -зу́йся; зак. і незак., на чым, па чым, у чым.
1. Набыць (набываць) спецыяльныя веды, якую-н. спецыяльнасць.
С. па садаводстве.
2. Дзейнічаць, развівацца ў выразна акрэсленым кірунку; мець спецыяльнае прызначэнне.
С. па вытворчасці гадзіннікаў.
|| наз. спецыяліза́цыя, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паглы́біць сов., прям., перен. углуби́ть;
п. кана́ву — углуби́ть кана́ву;
п. ве́ды — углуби́ть зна́ния;
п. супярэ́чнасці — углуби́ть противоре́чия
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
універса́льны в разн. знач. универса́льный;
~ныя ве́ды — универса́льные зна́ния;
у. магазі́н — универса́льный магази́н;
у. інструме́нт — универса́льный инструме́нт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чэ́рпаць несов., прям., перен. че́рпать;
ч. з крыні́цы ваду́ — че́рпать из родника́ во́ду;
ч. ве́ды — че́рпать зна́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рэпеты́тар
(лац. repetitor = той, хто паўтарае)
той, хто дапамагае каму-н. засвойваць неабходныя веды.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
БЮ́РГЕРСКІЯ ШКО́ЛЫ
(ад ням. Bürger гараджанін),
павышаныя пач. вучылішчы ў гарадах Германіі ў 17—18 ст. У іх дзеці рамеснікаў, гандляроў і інш. набывалі павышаную пач. адукацыю і рэальныя веды (ням. мова, матэматыка, пачаткі геаграфіі і прыродазнаўства, некаторыя прыкладныя веды). Стварэнне бюргерскіх школ давала магчымасць дваранству захаваць сярэднія школы (гімназіі) толькі для свайго саслоўя. У 19 ст. бюргерскія школы пераўтвораны ў вышэйшыя пач. з 4-гадовым курсам навучання або 6-гадовыя рэальныя вучылішчы.
т. 3, с. 390
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
зна́ние ср.
1. (наука) ве́ды, -даў ед. нет;
о́бласть зна́ния галіна́ ве́даў;
облада́ть зна́ниями вало́даць ве́дамі, мець ве́ды;
2. (знакомство с чем-л.) ве́данне, -ння ср.;
со зна́нием де́ла з ве́даннем спра́вы, з уме́льствам, уме́ла.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
начы́таны, ‑ая, ‑ае.
Які набыў грунтоўныя веды ў выніку чытання. С.К. Мяржынскі быў чалавекам начытаным, меў добры мастацкі густ. Шкраба. Галя вельмі разумная і начытаная дзяўчына. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)