Verbum

падстры́гчыся, -ыгу́ся, -ыжэ́шся, -ыжэ́цца; -ыжо́мся, -ыжаце́ся, -ыгу́цца; -ы́гся, -ы́глася; -ыжы́ся; зак.

Падстрыгчы сабе валасы.

П. ў цырульні.

|| незак. падстрыга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

асмалі́цца, асмалю́ся, асма́лішся, асма́ліцца; зак.

Абгарэць крыху, апаліць сабе скуру, валасы, адзенне і пад.

А. каля агню.

|| незак. асма́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

адстры́гчы, -рыгу́, -рыжэ́ш, -рыжэ́; -рыжо́м, -рыжаце́, -рыгу́ць; -ры́г, -гла́; -рыжы́; -ры́жаны; зак., што.

Адрэзаць нажніцамі.

А. валасы.

|| незак. адстрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

прычаса́цца, -чашу́ся, -чэ́шашся, -чэ́шацца; -чэ́шамся, -чэ́шацеся, -чэ́шуцца; -чашы́ся; зак., звар. Расчасаць сабе валасы.

|| незак. прычэ́свацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. прычэ́сванне, -я, н.

пушы́сты, -ая, -ае.

1. Пакрыты мяккім густым пухам, мяккай шэрсцю.

П. кот.

2. Вельмі мяккі, лёгкі.

Пушыстыя валасы.

|| наз. пушы́стасць, -і, ж.

шчаці́ніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; незак.

Падымацца ўгору, уставаць тарчма.

Шчаціняцца валасы на няголеным твары.

На паляне шчацініцца сівец.

вы́гаралы, -ая, -ае.

1. Выпалены; які пасох, загінуў ад спёкі.

Выгаралая трава.

2. Які страціў афарбоўку ад уздзеяння сонца.

Выгаралыя валасы.

Выгаралая хусцінка.

каса́¹, -ы́, мн. ко́сы і (з ліч. 2, 3, 4) касы́, кос, ж.

Доўгія заплеценыя разам валасы.

Улажыць касу вакол галавы.

Расплесці касу.