горад на Пд Нідэрландаў. Засн. ў 10 ст. 128,2 тыс.ж. (1993). Чыг. вузел, рачны порт на р. Марк Прамысл., культурны, адукац. цэнтр прав. Брабант. Вытв-сць штучнага шоўку; эл.-тэхн., швейная, запалкавая, гарбарна-абутковая, харчасмакавая прамысловасць; металаапрацоўка і машынабудаванне (у т. л.ваеннае). Акадэмія прыгожых мастацтваў. Каралеўская ваенная акадэмія. Музеі. Арх. помнікі пераважна 15—16 ст. Турызм.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
cadet
[kəˈdet]
n.
1) кадэ́т -а m. (вайско́вы)
2)
а) студэ́нт вае́ннае акадэ́міі
б) Brit. студэ́нт вае́ннага кале́джу
3)
а) мало́дшы сын або́ брат
б) наймало́дшы сын
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
garb
[gɑ:rb]1.
n.
адзе́ньне n., во́пратка f.; убо́р -у m.
military or priestly garb — вае́ннае або́ сьвята́рскае адзе́ньне
peasant garb — сяля́нская во́пратка
2.
v.t.
адзява́ць, апрана́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пентаго́н
(англ. Pentagon < гр. pentagonon, ад pente = пяць + gonia = круг)
1) пяцівугольнік;
2) пяцівугольны будынак каля Вашынгтона, дзе размяшчаецца міністэрства абароны ЗША;
3) перан.ваеннае ведамства ЗША.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цэнту́рыя
(лац. centuria)
1) частка легіёна, ваеннае падраздзяленне ў Стараж. Рыме, першапачаткова колькасцю ў сто чалавек;
2) група грамадзян у Стараж. Рыме, якая мела аднолькавы маёмасны цэнз.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тра́льшчык, ‑а, м.
1. Рыбалоўнае судна, забяспечанае траламі (у 1 знач.).
2. Спецыяліст, які кіруе лоўляй рыбы тралам.
3.Ваеннае судна, прызначанае для выяўлення і знішчэння мін тралам (у 3 знач.). А там, дзе вада сыходзіцца з небам, два тральшчыкі ў пошуках мінаў баразнілі хвалі.Карпюк.Дакладна працуе сігнальшчык, — У мора выходзіць тральшчык. Трывожна грукочуць машыны, — Тральшчык ідзе на міны...Лось.
4. Ваенны мінёр на такім судне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патру́ль, ‑я, м.
Невялікі ўзброены атрад (войска ці міліцыі) або ваеннае судна, самалёт для нагляду за парадкам і бяспекай у пэўным раёне, месцы. — Аднойчы мне давялося быць з ім [Раманам] у сумесным патрулі па дружыне.Савіцкі.Узмоцнены патруль ахоўваў кожны метр на чыгунцы, кожны склад, абнесены да таго ж калючым дротам.Мікуліч.// Той, хто знаходзіцца ў такім атрадзе. Учора перад усходам сонца падпольшчыкі знялі патруля і ўзарвалі чыгуначны мост.Баранавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карве́т
(фр. corvette)
1) ваеннае судна ў парусным флоце 18—19 ст., прызначанае для разведкі;
2) ахоўнае і разведвальнае судна ў англійскім і амерыканскім флотах у час 2-й сусветнай вайны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
вае́нны
1. Militär-, Kríegs-, militärisch;
вае́нны час Kríegszeit f -, -en;
вае́нны заво́д Rüstungsbetrieb m -(e)s, -e;
вае́ннае стано́вішча Kríegszustand m -(e)s;
вае́нны саю́з Militä́rbündnis n -ses, -se
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АДДЗЯЛЕ́ННЕваеннае,
1) воінскае страявое падраздзяленне ва ўзбр. сілах большасці краін. Складаецца з 6—12 чал. на чале з камандзірам (сяржантам, старшыной). Уваходзіць у склад узводаў — мотастралк., пяхотных (мотапяхотных) і інш. У танк. войсках і авіяцыі аддзяленню адпавядае экіпаж танка, самалёта, у артылерыі — разлік гарматы. На караблі аддзяленне аб’ядноўвае асабовы склад адной спецыяльнасці і звычайна ўваходзіць у склад каманды.
2) Арганізацыйная адзінка ў штабах, ваенна-навуч. установах і інш. (аддзяленне кадраў, страявое аддзяленне і інш.).