Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
экрані́раванне, ‑я, н.
Спец. Спосаб аховы, засцярогі каго‑, чаго‑н. ад пабочнага ўздзеяння, шкоднага ўплыву пры дапамозе экрана. Цеплавое экраніраванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ахо́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які нясе ахову, прызначаны для аховы. Ахоўная служба. Ахоўная зона. Ахоўнае лесанасаджэнне.
2. Які засцерагае, служыць для аховы ад шкоднага ўплыву чаго‑н. Ахоўная маска. Ахоўныя акуляры.
3.Разм. Ахоўнай афарбоўкі. На ярусах увіхаліся людзі ў ахоўнага колеру пакалечаных шапках.Пестрак.
•••
Ахоўная афарбоўкагл. афарбоўка.
Ахоўная гранатагл. грамата.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палі́цыя, -і, ж.
1. У некаторых краінах: адміністратыўны орган аховы дзяржаўнай бяспекі і грамадскага парадку.
2.зб. Асобы, якія служаць у гэтым органе.
|| прым.паліцэ́йскі, -ая, -ае.
П. чын.
Атрад паліцэйскіх (наз.). Паліцэйскія метады кіравання (перан.; якія апіраюцца на насілле).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Адлі́ў ’стрэшка ўнізе франтона’ (Інстр. I), отливчики ’пад акном коса прыбітыя дошчачкі для аховы ад атмасферных ападкаў’ (П. С., 141) да ліць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
рэспіра́тар, ‑а, м.
Прылада ў выглядзе маскі ці паўмаскі з фільтрам для аховы органаў дыхання, вачэй, вушэй ад пылу, газаў і пад.
[Ад лац. respirare — дыхаць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цынкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што.
Наносіць слой цынку на паверхню металічнага вырабу для аховы яго ад атмасфернай, грунтавой ці марской карозіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наспе́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.
1. Стаць спелым, паспець, напоўніцца чым-н. знутры.
Калоссе наспела.
Нарыў наспеў.
2.перан. Стаць патрэбным, надзённым, непазбежным.
Наспела ідэя аховы прыроды.
3.перан. Надысці, настаць.
Раптам наспелі неадкладныя справы.
|| незак.наспява́ць, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
патру́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м.
Невялікая група ад воінскага падраздзялення, міліцыі, ад грамадскай аховы (ці ваеннае судна, самалёт) для нагляду за парадкам, за бяспекай у пэўным раёне.
Баявы п.
П. міліцыі.
Зялёны п. (па ахове лесу).
|| прым.патру́льны, -ая, -ае.
Патрульная служба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
канваі́р, ‑а, м.
1. Чалавек, які суправаджае каго‑, што‑н. для аховы або прадухілення ўцёкаў. Расстрэльвалі [заложнікаў] вечарам, на дворыку турмы. Не хапала канваіраў, каб весці некуды за горад.Лынькоў.Шпікі і агенты.. ідуць расцягнутым ланцугом адзін за адным.. Паперадзе Саўка і два яго канваіры.Колас.
2. Баявое судна, якое суправаджае для аховы асобны карабель ці групу караблёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)