даро́ўны, -ая, -ае.
1. Падораны кім-н., атрыманы ў падарунак.
Д. сервіз.
2. Які пацвярджае падарунак.
Д. надпіс.
3. у знач. наз. даро́ўная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Дакумент, які замацоўвае падараваную маёмасць за тым, хто атрымаў яе (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пла́ўка ж., тех., в разн. знач. пла́вка;
п. мета́лаў — пла́вка мета́ллов;
атры́маны пе́ршыя ~кі чыгуну́ — полу́чены пе́рвые пла́вки чугуна́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
бето́н, ‑у, м.
Будаўнічы матэрыял, атрыманы з зацвярдзелай сумесі пяску, шчэбеню, гравію і пад. з цэментам і вадою.
[Фр. béton.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
незаслу́жаны, ‑ая, ‑ае.
Атрыманы не па заслугах. Незаслужаная ўзнагарода. // Несправядлівы. Сэрца ў Веры сціснулася ад незаслужанай крыўды. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стэары́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да стэарыну, атрыманы з стэарыну. Стэарынавыя свечкі. // Здабыты са стэарыну. Стэарынавая кіслага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
то́млены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад таміць.
2. у знач. прым. Спец. Атрыманы тамленнем. Томленая сталь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ткані́на, -ы, мн. -ы, -ні́н, ж.
1. Выраб, атрыманы ў працэсе ткання на ткацкім станку; матэрыя, матэрыял.
Ільняныя тканіны.
2. перан. Аснова, змест чаго-н.
Т. сюжэта.
|| прым. ткані́нны, -ая, -ае (да 1 знач.) і ткані́навы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
гібры́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Арганізм, атрыманы ў выніку скрыжавання раслін або жывёл розных сартоў, відаў, народ. Гібрыд грэчкі.
[Ад лац. hibrida — помесь.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таршанава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад таршанаваць.
2. у знач. прым. Спец. Атрыманы шляхам таршанавання. Таршанаваная папера.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трансплантава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад трансплантаваць.
2. у знач. прым. Атрыманы шляхам трансплантацыі; перасаджаны. Трансплантаваная косць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)