аўксахро́мы

(ад гр. aukso = павялічваю + chroma = колер)

рэчывы, якія паглыбляюць колер арганічных фарбавальнікаў і надаюць ім фарбавальныя ўласцівасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

біясі́нтэз

(ад бія- + сінтэз)

працэс утварэння арганічных злучэнняў у жывых арганізмах або ў штучных умовах пад дзеяннем ферментаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізамера́зы

(ад ізамеры)

ферменты, якія каталізуюць унутрымалекулярную перабудову, у тым ліку ўзаемапераўтварэнне ізамераў арганічных злучэнняў у жывых клетках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пірагеніза́цыя

(ад піра- + гр. genos = род)

перапрацоўка арганічных рэчываў шляхам награвання іх пры высокіх тэмпературах без доступу паветра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

салані́н

(ад лац. solanum = паслён)

ядавітае рэчыва, якое адносіцца да арганічных злучэнняў і сустракаецца ў раслінах сям. паслёнавых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

азо́т

(фр. azote, ад гр. а- = не, без + zotikos = які дае жыццё)

газ без колеру і паху, які складае асноўную частку паветра, уваходзіць у склад бялкоў і іншых арганічных рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ГАЎДЗІ́, Гаўдзі-і-Карнет (Gaudi y Cornet) Антоніо (25.6.1852, г. Рэўс, Іспанія — 10.6.1926), іспанскі архітэктар. З 1868 жыў у Барселоне, вучыўся ў Вышэйшай тэхн. школе архітэктуры. У яго мудрагелістых па форме пабудовах (пераважна ў Барселоне) — у царкве Саграда Фамілія (1884—1926, не закончана), дзе ў містычным духу пераасэнсавана кампазіцыя гатычнага сабора, і ў дамах стылю мадэрн (Каса Батло, 1904—07; Каса Міла, 1905—10) пластычна сагнутыя аб’ёмы і смелыя канструкцыйныя новаўвядзенні (парабалічныя аркі, нахіленыя апоры, палегчаныя скляпенні) ствараюць уражанне фантастычных, быццам вылепленых ад рукі арганічных крывалінейных формаў.

т. 5, с. 88

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дыцукры́ды

(ад ды- + цукрыды)

клас арганічных злучэнняў, крышталічныя вугляводы, малекулы якіх складаюцца з дзвюх рэштак монацукрыдаў (напр. лактоза, цукроза).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэгідра́зы

(ад дэ- + гр. hydor = вада)

ферменты, якія запавольваюць або паскараюць рэакцыі адшчаплення вады ад арганічных рэчываў у арганізмах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

камплексо́ны

(ад лац. complexus = сувязь, ахоп)

група арганічных злучэнняў, амінаполікарбонавыя кіслоты і іх вытворныя (напр. двухнатрыевая соль этылендыямінтэтравоцатнай кіслаты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)