рафінава́ны, -ая, -ае.

1. Ачышчаны ад дамешак (спец.).

Р. алей.

Р. цукар.

2. перан. Вытанчаны, удасканалены (кніжн.).

Р. густ.

|| наз. рафінава́насць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алі́ва, -ы, мн. -ы, алі́ў, ж.

1. Вечназялёнае паўднёвае дрэва сямейства маслінавых; масліна.

2. Ядомы плод гэтага дрэва.

3. Алей, атрыманы з яго пладоў.

4. Змазачнае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абляпі́ха, -і, ДМ -ляпісе, ж.

Высокая калючая кустовая расліна з ядомымі кіславатымі ягадамі, а таксама самі ягады.

Варэнне з абляпіхі.

|| прым. абляпі́хавы, -ая, -ае.

А. алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алеепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які нагадвае алей, мае яго ўласцівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абляпі́хавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены, прыгатаваны з абляпіхі. Абляпіхавы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лей ’алей’ (Мат. Гом.), лей, леі ’тс’ (калінк., Сл. паўн.-зах.), бран. лей ’тс’. Адпадзенне пачатковага а‑ пад уплывам дзеяслова ліць. Да але́й (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

базілі́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да базіліку. Базілікавы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ісо́павы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ісопу. Ісопавы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свірэ́павы, ‑ая, ‑ае.

Які атрымліваецца з насення свірэпіцы. Свірэпавы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфі́рны в разн. знач. эфи́рный;

э. але́й — эфи́рное ма́сло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)