к’ят, -а, М к’я́це, мн. -ы, -аў, м.

Грашовая адзінка ў М’янме (былой Бірме).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лот³, -а, М ло́це, мн. -ы, -аў, м.

Адзінка вымярэння (тавару) пры аўкцыённым продажы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыа́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Грашовая адзінка ў Іране і некаторых іншых краінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лю́кс

‘пра раскошна абсталяваны нумар у гасцініцы, вагон і г. д.; адзінка вымярэння асвятлення’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лю́кс лю́ксы
Р. лю́кса лю́ксаў
Д. лю́ксу лю́ксам
В. лю́кс лю́ксы
Т. лю́ксам лю́ксамі
М. лю́ксе лю́ксах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фі́ла, ‑ы, ж.

У Старажытнай Грэцыі — родавая адзінка, роўная племю; пазней тэрытарыяльная адзінка.

[Ад грэч. phylē — племя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jednostka

ж.

1. адзінка;

jednostka budżetowa — бюджэтная адзінка;

jednostka gospodarcza — гаспадарчая адзінка;

jednostka monetarna — манетная адзінка;

jednostka walutowa — валютная адзінка;

jednostka miary — адзінка вымярэння;

2. асоба;

wybitna jednostka — выдатная асоба;

3. вайск. падраздзяленне;

jednostka wojskowa — вайсковая адзінка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

епа́рхія, -і, ж.

Царкоўна-адміністрацыйная тэрытарыяльная адзінка, якой кіруе епіскап (архірэй).

|| прым. епархія́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіламе́тр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адзінка даўжыні, роўная 1000 метраў.

|| прым. кіламетро́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ле́я², -і, ж. і лей, -я, м., мн. ле́і, ле́яў.

Грашовая адзінка Румыніі і Малдовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гра́дус, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Адзінка вымярэння вугла або дугі, роўная 1/360 акружнасці.

Вугал у шэсцьдзясят градусаў.

Паварот на сто восемдзесят градусаў (таксама перан.: рэзкая змена сваёй думкі, пазіцыі).

2. Адзінка вымярэння тэмпературы.

Мароз дваццаць градусаў.

3. Адзінка вымярэння працэнтнага ўтрымання спірту ў алкагольных вырабах.

Каньяк у сорак градусаў.

◊

Пад градусам (разм., неадабр.) — у стане лёгкага ап’янення.

|| прым. гра́дусны, -ая, -ае.

Градусная сетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)