indicate

[ˈɪndɪkeɪt]

v.t.

1) пака́зваць на што

2) адзнача́ць; быць зна́кам чаго́

3) Med. пака́зваць на неабхо́днасьць лячэ́ньня, апэра́цыі

in this case surgery is indicated — У гэ́тым вы́падку неабхо́дная апэра́цыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рэгістрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

1. Запісваць у кнігу, у спіс, у рэгістр; браць на ўлік. Рэгістраваць карэспандэнцыю. Рэгістраваць дэлегатаў з’езда. □ — Трэба нам завесці свой касавы журнал, рэгістраваць у ім дакументы, каб каса нечым правяралася. Скрыган.

2. Афармляць юрыдычна з мэтай уліку або надання чаму‑н. законнай сілы. Рэгістраваць нараджэнне. Рэгістраваць шлюб. // Запісваць, адзначаць якую‑н. з’яву, факт. Рэгістраваць змены надвор’я. □ [Захараў:] — Ваша газета, якая цяпер толькі рэгіструе факты і рэдка калі выступае ініцыятарам якога-небудзь каштоўнага мерапрыемства, стала б сапраўдным вашым баявым памочнікам. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

heráusstellen

1.

vt

1) выстаўля́ць

2) падкрэ́сліваць, адзнача́ць

2.

(sich) выяўля́цца

es stéllte sich heráus, dass… — вы́явілася, што…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pencil

[ˈpensəl]

1.

n.

1) алаві́к -а́ m., ало́вак-ўка m.

2) пэ́ндзаль -ля m. (мастако́ў)

3) Optic. пучо́к про́мняў (які́я зыхо́дзяцца)

2.

v.

1) адзнача́ць або́ піса́ць алавіко́м

2) малява́ць алавіко́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

remark​2 [rɪˈmɑ:k] v.

1. заўважа́ць; адзнача́ць; “That’s a lovely shirt you are wearing,” she remar ked. «Якая прыгожая на табе кашуля», – адзначыла яна.

2. рабі́ць заўва́гу, выка́звацца;

remark on/upon smth. выка́звацца аб чым-н.;

Everyone remarked on his absence. Усе выказаліся наконт яго адсутнасці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Меркава́ць, міркава́ць, міркува́ць, міргова́ць, міргува́ць, мірґова́ць, мярґава́ць, пін. мэрґоваті, драг. мырґува́тэ ’думаць, разважаць, раіцца, абмяркоўваць, рабіць дапушчэнні’, ’мець намер’, ’рабіць заключэнне’, ’прыкідваць’, ’разлічваць, планаваць’, ’камбінаваць’, ’старацца ўхапіць што-небудзь’, ’патрапляць’, ’мірыць’ (ТСБМ, Грыг., Гарэц., Нас., Бяльк., Шат., Касп., Мядзв., ТС, Сл. Брэс., Сл. ПЗБ, Сцяц., свісл., Сцяшк. Сл.), ’меркавацца, разлічваць, прыстасоўвацца, ладзіць, дамаўляцца, дзяліцца’ (Нас., Юрч.; карэліц., Нар. лекс.; Сл. ПЗБ). Ст.-бел. мерковати, мярковати ’меркаваць’ (XVI ст.). Запазычаны са ст.-польск. miarkować ’мерыць, рэгуляваць’, ’стрымліваць, утаймоўваць’, ’параўноўваць’, miarkować się ’ладзіць, размяркоўвацца’, якое з с.-в.-ням. ці новав.-ням. merken ’разумець’, ’адзначаць’, ’браць пад увагу’, ’назначаць (бялізну)’, ’запамінаць’ (Булыка, Лекс. запазыч., 132; Кюнэ, Poln., 77).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kénnzeichnen

неаддз. vt

1) адзнача́ць, ме́ціць (тавары і г.д.)

2) характарызава́ць

díese Prozésse ~ únsere Epóche — гэ́тыя працэ́сы характарызу́юць на́шу эпо́ху

gekénnzeichnet wérden — азнаменава́цца, адзна́чыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánmerken

vt

1) ба́чыць, заўважа́ць (што-н. па кім-н.)

man merkt es dir an, dass… — па табе́ віда́ць, што…

2) адзнача́ць, заўважа́ць, рэгістры́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трады́цыя, ‑і, ж.

Гістарычна выпрацаваныя звычаі, погляды, нормы паводзін, густу і пад., якія пераходзяць ад папярэдняга да наступнага пакалення. Крытычныя традыцыі Бялінскага. Рэвалюцыйныя традыцыі пралетарыяту. Класічныя традыцыі тэатра. □ [Пятро Тадаровіч] чапляўся за зямлю, за традыцыі працавітага простага чалавека, за жыццё. Чорны. Ламаць устаноўленыя традыцыі нельга было без рызыкі здабыць славу нейкага адшчапенца і чалавека падазронага, асабліва ў такі час, калі настаўнікі зарэкамендавалі сябе як людзі з крамольніцкім складам мыслей. Колас. // Парадак, няпісаны закон, што ўстанавіўся ў паводзінах, быце. Стаць традыцыяй. Увайсці ў традыцыю. □ Начальнік порта ў захапленні ад адвагі капітана, які застаўся адзін .. і не пакідаў судн[а] паводле лепшых мараходных традыцый. Самуйлёнак. У брыгадзе з’явілася і такая традыцыя — калектыўна адзначаць дні нараджэння. Лось. // Норма чаго‑н. Традыцыя сцэнічнага вымаўлення.

[Ад лац. traditio — перадача.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіксава́ць

(фр. fixer, ад лац. fixus = нерухомы, нязменны)

1) адзначаць на паперы або замацоўваць у свядомасці (напр. ф. у памяці);

2) канчаткова ўстанаўліваць, замацоўваць, вызначаць (напр. ф. заработную плату, ф. тэрмін);

3) засяроджваць, накіроўваць (напр. ф. погляд на чым-н.);

4) замацоўваць у пэўным становішчы (напр. ф. рэйку);

5) праводзіць фіксацыю 4;

6) рабіць фіксацыю 5.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)