ока́зывать несов. ака́зваць;

ока́зывать влия́ние рабі́ць уплы́ў;

ока́зывать по́мощь дапамага́ць;

ока́зывать предпочте́ние аддава́ць перава́гу;

ока́зывать дове́рие ака́зваць даве́р’е;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ра́порт ра́парт, -та м.;

отдава́ть ра́порт аддава́ць ра́парт;

ра́порт о досро́чном выполне́нии пла́на ра́парт аб датэрміно́вым выкана́нні пла́на;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

помеща́ть несов.

1. змяшча́ць; (отдавать) аддава́ць;

2. (располагать) змяшча́ць, ста́віць, кла́сці, склада́ць, скла́дваць; (вмещать) умяшча́ць, уто́ўпліваць; см. помести́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

wynajmować

незак.

1. наймаць; знімаць, здымаць;

2. здаваць (аддаваць) унаймы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

commend

[kəˈmend]

v.

1) хвалі́ць

2) рэкамэндава́ць; сулі́ць

3) аддава́ць пад не́чую апе́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

плаці́ць, плачу́, пла́ціш, пла́ціць; незак.

1. што і без дап. Аддаваць грошы як належнае за што-н.

П. за пакупку.

П. падаткі.

За здароўе лепш п., чым расплачвацца (прыказка).

2. перан., чым за што. Так або інакш адказваць на чый-н. учынак (кніжн.).

П. паслугай за паслугу.

П. дабром за зло.

|| зак. заплаці́ць, -лачу́, -ла́ціш, -ла́ціць; -ла́чаны.

|| наз. плаце́ж, -цяжу́, м. (да 1 знач.).

П. з растэрміноўкай.

|| прым. плаце́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

appreciate [əˈpri:ʃieɪt] v.

1. (высо́ка) цані́ць, аддава́ць нале́жнае;

We appreciate your help. Мы высока цэнім вашу дапамогу.

2. до́бра разбіра́цца, разуме́ць, быць зна́ўцам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Піхтэ́ліць ’аддаваць усё’ (паст., Сл. ПЗБ). Экспрэснае ўтварэнне ад піхагіь (гл.), спалучэнне ‑ню‑ < ‑те‑ пад націскам, параўн. тахтоліць ’тс’ або пад уплывам піхцель (гл.), параўн. ілюстрацыю да слова; усё пʼшпуляць дзецям: ежиае і адзежнае, і грошы — (пераносна: ’насіць піхцелямі’); у Насовіча пехцерать ’набіваць, напіхваць, карміць многа’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

І́сціць ’выконваць’, ’аддаваць узятую ці пазычаную колькасць’, ’задавальняць’, ’рабіць па чыстаму сумленню’ (Нас.), і́сціцца ’здзяйсняцца’ (Нас., Яруш.), ’выплачваць свой доўг’ (Нас.), ст.-бел. истити ’забяспечваць, выплачваць’ (1492 г.) запазычана са ст.-польск. iścić (Булыка, Лекс. запазыч., 78). Адносна семантыкі і словаўтварэння польскага слова гл. Слаўскі, 1, 471.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

confide

[kənˈfaɪd]

v.

1) давяра́ць, адкрыва́цца, дзялі́цца (сакрэ́там, кло́патамі)

2) даруча́ць, аддава́ць пад апе́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)