гукавы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да гуку (у 2 знач.). Светлавыя і гукавыя з’явы.
2. Які перадае, узнаўляе або запісвае гукі. Гукавы апарат.
3. Які складаецца з гукаў. Гукавая сігналізацыя.
4. Які мае адносіны да гука (у 4 знач.). Гукавы склад слова.
•••
Гукавое кіно гл. кіно.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скульпту́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да скульптуры (у 2 знач.); які з’яўляецца скульптурай. Скульптурны партрэт. □ Гэта не сквер, а сапраўдны парк з цяністымі алеямі, кветнікамі, скульптурнымі ўпрыгожаннямі, лавачкамі. Хадкевіч. // Які служыць для скульптурных работ. Скульптурны матэрыял.
2. перан. Які добра перадаецца ў скульптуры; рэльефны. Скульптурнае цела.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міжбібліятэ́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да некалькіх бібліятэк. Міжбібліятэчны абанемент.
2. Які адбываецца паміж бібліятэкамі. Міжбібліятэчны абмен.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мімі́ст, ‑а, М ‑спе, м.
1. Акцёр, які па-мастацку валодае мімікай.
2. Акцёр, які ўдзельнічае ў мімічных сцэнах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нава́лачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да навалкі, навальвання. Навалачны спосаб пагрузкі. // Які служыць для навалкі, навальвання. Навалачныя механізмы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нава́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да навалу, навалкі. Навальны спосаб пагрузкі. // Які прызначаны, служыць для кавалкі. Навальны механізм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навігацы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да навігацыі. Навігацыйны перыяд. // Які служыць для навігацыі (у 3 знач.). Навігацыйныя прылады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падзві́жніцкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да падзвіжніка, падзвіжніцтва. // Які ўласцівы падзвіжніку. Падзвіжніцкае жыццё.
2. Самаадданы. Падзвіжніцкая праца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазале́ташні, ‑яя, ‑яе.
Які быў пазалетась. Пазалеташняя вясна. // Які мае два гады, захоўваецца два гады. Пазалеташняе цяля. Пазалеташнія запасы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазуме́нтавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пазумента. Пазументавая майстэрня. // Які зроблены з пазумента або з пазументам. Пазументавы пояс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)