перадвае́нны, ‑ая, ‑ае.
Які бывае перад вайной, папярэднічае вайне. Перадваеннае палітычнае становішча. // Які быў да вайны, даваенны. Перадваенны перыяд. Перадваенныя пяцігодкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
піто́к, ‑тка, м.
Разм. Чалавек, які любіць і можа выпіць многа спіртных напіткаў. [Галя:] — Вы ж ведаеце, які з мяне піток. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прагно́зны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да прагнозу; заснаваны на прагнозе. Прагнозныя карты. // Які вызначаецца на аснове прагнозу. Прагнозныя залежы руды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прадстаўні́чы, ‑ая, ‑ае.
1. Які складаецца з чыіх‑н. прадстаўнікоў, выбарны. Прадстаўнічы орган.
2. Які прадстаўляе, выражае, адстойвае чые‑н. інтарэсы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радо́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да радону. // Які змяшчае ў сабе радон. Радонавая вада. // Звязаны з прымяненнем радону. Радонавыя вапны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саматы́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Які мае адносіны да сомы. Саматычныя клеткі.
2. Які мае адносіны да цела; цялесны. Саматычная мускулатура.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скі́вічны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сківіцы. Сківічная косць. Сківічныя мускулы. // Які звязаны з лячэннем сківіцы. Сківічная аперацыя. Сківічная хірургія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скі́павы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да скіпа. Скіпавы канат. Скіпавы пад’ёмнік. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе скіпаў. Скіпавая падача руды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
словавытво́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да словавытворнасці (у 1 знач.); які служыць для словавытворнасці, утварае вытворныя словы. Словавытворныя суфіксы назоўнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
страле́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да стральца (у 1 знач.), належыць яму. Стралецкі бунт. // Які складаецца са стральцоў. Стралецкае войска.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)