Verbum

заго́ртвацца гл. загарнуцца.

заго́ртваць гл. загарнуць.

заграба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. што. Захопліваючы, грабучы, збіраць у адно месца.

З. сена.

2. перан., што. З прагнасцю захопліваць, прысвойваць або многа атрымліваць, зарабляць (разм.).

З. вялікія грошы.

3. Грэбці вёсламі, рукамі.

Глыбока з.

4. Тое, што і грэбці (у 2 знач.).

|| зак. загрэ́бці, -рабу́, -рабе́ш, -рабе́; -рабём, -рабяце́, -рабу́ць; -ро́б, -рэ́бла; -рабі́; -рэ́бены (да 1—3 знач.).

заграбу́шчы, -ая, -ае (разм.).

Прагны, які імкнецца пабольш захапіць сабе.

Заграбушчыя рукі.

загра́знуць гл. гразнуць.

заграні́ца, -ы, ж.

Зарубежныя дзяржавы, чужаземныя краіны.

Гандаль з заграніцай.

|| прым. заграні́чны, -ая, -ае.

З. пашпарт (для паездкі за граніцу). Загранічныя тавары (купленыя за граніцай).

загрубе́лы, -ая, -ае.

Які загрубеў, стаў цвёрдым, шурпатым.

Загрубелыя рукі.

|| наз. загрубе́ласць, -і, ж.

загрубе́ць гл. грубець.

загрува́сціць, -ва́шчу, -ва́сціш, -ва́сціць; -ва́шчаны; зак., што.

Заставіць, заваліць чым-н. грувасткім.

З. калідор мэбляй.

З. даклад цытатамі (перан.).

|| незак. загрува́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

за́грудкі, прысл.

У выразе: узяцца (брацца) загрудкі — задзірацца, даходзіць да сутычкі.