Verbum

анлайнавы слоўнік

іншаверац назоўнік | мужчынскі род | устарэлае

Чалавек іншай веры, іншай рэлігіі.

|| жаночы род: іншаверка.

|| прыметнік: іншаверскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

істэрык назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які пакутуе ад істэрыкі, схільны да істэрыкі.

|| жаночы род: істэрычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

агароднік назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца агародніцтвам; гаспадар агарода.

|| жаночы род: агародніца.

|| прыметнік: агародніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

аднаверац назоўнік | мужчынскі род | кніжнае

Чалавек адной з кім-н. рэлігіі, веры.

|| жаночы род: аднаверка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

адналюб назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які ўсё жыццё верны адной сваёй любові.

|| жаночы род: адналюбка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

вогнепаклоннік назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які пакланяецца агню як бажаству.

|| жаночы род: вогнепаклонніца.

|| прыметнік: вогнепаклонніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

грашавіты прыметнік | размоўнае

Які мае многа грошай або прыносіць вялікі даход.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

грэблівы прыметнік

Які гідліва адносіцца да неахайнасці і ўсюды яе падазрае.

|| назоўнік: грэблівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

дабрадушны прыметнік

Добры і мяккі па характару чалавек.

|| назоўнік: дабрадушнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

дактрынёр назоўнік | мужчынскі род | кніжнае

Чалавек, які ўпарта трымаецца якой-н. догмы, схаласт.

|| прыметнік: дактрынёрскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)